پاتلا ، که معمولاً به عنوان زانو شناخته می شود ، یک استخوان سزاموئید است که در تاندون چهار سر ران تشکیل شده و همچنین بزرگترین استخوان سزاموئید در بدن است. صاف و ارزن شکل ، در زیر پوست واقع شده و به راحتی احساس می شود. استخوان در قسمت بالا گسترده است و به سمت پایین ، با یک جلو خشن و یک پشت صاف. این می تواند به سمت بالا و پایین ، چپ و راست حرکت کند و از مفصل زانو محافظت کند. قسمت پشتی پاتلا صاف و پوشیده از غضروف است و به سطح پاتلار استخوان ران وصل می شود. قسمت جلوی آن خشن است و تاندون چهار سر ران از آن عبور می کند.
Patellar chondromalacia یک بیماری مشترک مشترک زانو است. در گذشته ، این بیماری در افراد میانسال و سالخورده شایع بود. اکنون با محبوبیت ورزش و تناسب اندام ، این بیماری همچنین در بین جوانان میزان بروز بالایی دارد.
I. معنای واقعی و علت Chondromalacia Patella چیست؟
chondromalacia patellae (CMP) یک آرتروز مفصل پاتلوفمورال است که در اثر آسیب مزمن به سطح غضروف پاتلار ایجاد می شود ، که باعث تورم غضروف ، ترک خوردگی ، شکستن ، فرسایش و ریختن می شود. سرانجام ، غضروف مخالف فمور نیز در همان تغییرات پاتولوژیک قرار می گیرد. معنای واقعی CMP این است: یک تغییر آسیب شناختی در نرم شدن غضروف پاتلار وجود دارد و در عین حال علائم و علائمی مانند درد پاتلار ، صدای اصطکاک پاتلار و آتروفی چهار سر ران نیز وجود دارد.
از آنجا که غضروف مفصلی هیچ عصبی عصبی ندارد ، مکانیسم درد ناشی از کندرومالاسیا هنوز مشخص نیست. CMP نتیجه اثرات ترکیبی عوامل متعدد است. عوامل مختلفی که باعث تغییر در فشار مفصل پاتلوفمورال می شوند دلایل بیرونی هستند ، در حالی که واکنش های خود ایمنی ، دیستروفی غضروف و تغییر در فشار داخل رحمی علل داخلی پاتلای chondromalacia است.
II. مهمترین ویژگی chondromalacia patellae تغییرات پاتولوژیک خاص است. بنابراین از منظر تغییرات پاتولوژیک ، chondromalacia patellae چگونه درجه بندی می شود؟
Insall چهار مرحله پاتولوژیک CMP را شرح داد: مرحله اول نرم شدن غضروف ناشی از ورم است ، مرحله دوم به دلیل ترک در ناحیه نرم شده است ، مرحله III تکه تکه شدن غضروف مفصلی است. مرحله IV به تغییرات فرسایش پوکی استخوان و قرار گرفتن در معرض استخوان زیر قشر بر روی سطح مفصلی اشاره دارد.
سیستم درجه بندی بیرونی برای ارزیابی ضایعات غضروف مفصلی پاتلار تحت تجسم مستقیم یا آرتروسکوپی مفید است. سیستم درجه بندی Outerbridge به شرح زیر است:
درجه I: فقط غضروف مفصلی نرم می شود (نرم شدن غضروف بسته). این معمولاً برای ارزیابی نیاز به بازخورد لمسی با یک کاوشگر یا ابزار دیگر دارد.
درجه دوم: نقص با ضخامت جزئی بیش از 1.3 سانتی متر (0.5 اینچ) قطر یا رسیدن به استخوان زیر قشر.
درجه III: شکاف غضروف از قطر 1.3 سانتی متر (1/2 اینچ) بیشتر است و تا استخوان زیر قشر گسترش می یابد.
درجه IV: قرار گرفتن در معرض استخوان زیر قشر.
iii هر دو آسیب شناسی و درجه بندی ذات Chondromalacia Patella را منعکس می کنند. بنابراین معنی دار ترین علائم و معاینات برای تشخیص Chondromalacia Patella چیست؟
این تشخیص عمدتاً مبتنی بر درد در پشت پاتلا است که در اثر تست سنگ زنی پاتلار و تست اسکوات تک پا ایجاد می شود. تمرکز باید روی تشخیص اینکه آیا یک آسیب ترکیبی منیسک و آرتریت آسیب زا وجود دارد ، باشد. با این حال ، هیچ ارتباطی بین شدت chondromalacia پاتلار و علائم بالینی سندرم درد زانو قدامی وجود ندارد. MRI یک روش تشخیصی دقیق تر است.
شایع ترین علائم درد کسل کننده در پشت پاتلا و داخل زانو است که پس از فشار یا بالا رفتن یا پایین آمدن از پله ها بدتر می شود.
معاینه فیزیکی حساسیت آشکار در پاتلا ، پیراپاتلا ، حاشیه پاتلار و پاتلا خلفی را نشان می دهد که ممکن است با درد کشویی پاتلار و صدای اصطکاک پاتلار همراه باشد. ممکن است افیوژن مفصل و آتروفی چهار سر ران وجود داشته باشد. در موارد شدید ، خم شدن زانو و پسوند محدود است و بیمار نمی تواند روی یک پا بایستد. در طول آزمایش فشرده سازی پاتلار ، درد شدید در پشت پاتلا وجود دارد ، که نشان دهنده آسیب غضروف مفصلی پاتلار است که از اهمیت تشخیصی برخوردار است. آزمایش دلهره اغلب مثبت است و آزمون چمباتمه مثبت است. هنگامی که زانو از 20 درجه تا 30 درجه خم می شود ، اگر دامنه حرکت داخلی و خارجی پاتلا از 1/4 قطر عرضی پاتلا فراتر رود ، نشانگر زیرساخت پاتلار است. اندازه گیری زاویه Q از خم شدن زانو 90 درجه می تواند مسیر حرکت غیر طبیعی پاتلار را منعکس کند.
قابل اطمینان ترین معاینه کمکی MRI است که به تدریج آرتروسکوپی را جایگزین کرده و به یک وسیله غیر تهاجمی و قابل اعتماد CMP تبدیل می شود. امتحانات تصویربرداری عمدتاً روی این پارامترها تمرکز می کند: قد پاتلار (شاخص کاتون ، pH) ، زاویه شیار تروکلوله ای استخوان ران (FTA) ، نسبت سطح جانبی تروکت فمور (SLFR) ، زاویه مناسب پاتلار (PCA) ، زاویه شیب پاتلار (PTA) ، از جمله PH ، PCA ، و PTA PTA قابل اعتماد است.
از اشعه ایکس و MRI برای اندازه گیری ارتفاع پاتلار (شاخص کاتون ، PH) استفاده شد: الف. اشعه ایکس محوری در حالت ایستاده تحمل وزن با زانو خم شده در 30 درجه ، b. MRI در موقعیت با زانو در 30 درجه خم شد. L1 زاویه تمایل پاتلار است ، که فاصله از پایین ترین نقطه سطح مفصل پاتلوفمورال تا زاویه برتر قدامی کانتور فلات تیبیال ، L2 طول سطح مفصل پاتلوفمورال و شاخص کاتون = L1/L2 است.
زاویه شیار شیار استخوان ران و زاویه مناسب Patellar (PCA) با اشعه ایکس و MRI اندازه گیری شد: a. اشعه ایکس محوری با زانو در حالت ایستاده وزن در 30 درجه خم شده است. ب. MRI با زانو در 30 درجه خم شد. زاویه شیار استخوان ران از دو خط تشکیل شده است ، یعنی پایین ترین نقطه A از شیار تروکلار استخوان ران ، بالاترین نقطه C از سطح مفصلی تروکلار داخلی ، و بالاترین نقطه B از سطح مفصلی تروچلر جانبی. ∠BAC زاویه شیار استخوان ران است. زاویه شیار استخوان ران بر روی تصویر محوری پاتلا کشیده شد و سپس آگهی بیسکتور ∠BAC کشیده شد. سپس یک خط مستقیم AE از پایین ترین نقطه A شیار استخوان ران استخوان ران به عنوان منشأ در پایین ترین نقطه E تاج پاتلار کشیده شد. زاویه بین خط مستقیم و AE (∠DAE) زاویه مناسب Patellar است.
از اشعه ایکس و MRI برای اندازه گیری زاویه شیب پاتلار (PTA) استفاده شد: الف. اشعه ایکس محوری در حالت ایستاده تحمل وزن با زانو خم شده در 30 درجه ، b. MRI در موقعیت با زانو در 30 درجه خم شد. زاویه شیب پاتلار زاویه ای بین خطی است که بالاترین نقاط مجراهای استخوان ران و جانبی و محور عرضی پاتلا ، یعنی ∠ABC را به هم وصل می کند.
تشخیص CMP در مراحل اولیه آن تا مراحل پیشرفته ، هنگام از بین رفتن غضروف گسترده ، از بین رفتن فضای مفصل و اسکلروز استخوان تحت شکنجه و تغییرات کیستیک ، رادیوگرافی دشوار است. آرتروسکوپی می تواند به یک تشخیص قابل اعتماد دست یابد زیرا تجسم عالی از مفصل پاتلوفمورال را فراهم می کند. با این حال ، هیچ ارتباط مشخصی بین شدت کندرومالاسیا پاتلار و میزان علائم وجود ندارد. بنابراین ، این علائم نباید نشانه ای برای آرتروسکوپی باشد. علاوه بر این ، آرتروگرافی ، به عنوان یک روش تشخیصی تهاجمی و یک روش ، معمولاً فقط در مراحل پیشرفته بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. MRI یک روش تشخیصی غیر تهاجمی است که نوید توانایی منحصر به فرد در تشخیص ضایعات غضروف و همچنین انحراف داخلی غضروف را قبل از از دست دادن غضروف مورفولوژیکی برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده است.
IV chondromalacia patellae ممکن است برگشت پذیر باشد یا ممکن است به آرتریت پاتلوفمورال پیشرفت کند. درمان محافظه کارانه مؤثر باید به سرعت در مراحل اولیه بیماری انجام شود. بنابراین ، درمان محافظه کارانه شامل چیست؟
به طور کلی اعتقاد بر این است که در مراحل اولیه (مرحله اول تا II) ، غضروف پاتلار هنوز توانایی ترمیم را دارد و باید درمان غیر جراحی مؤثر انجام شود. این امر عمدتاً شامل محدودیت فعالیت یا استراحت و استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی در صورت لزوم است. علاوه بر این ، بیماران باید تحت نظارت یک فیزیوتراپی برای تقویت عضلات چهار سر ران و تقویت پایداری مفصل زانو ، تحت نظارت یک فیزیوتراپی تشویق شوند.
شایان ذکر است که در حین بیحرکتی ، بریس زانو یا ارتز زانو به طور کلی پوشیده می شود و از تثبیت گچ تا حد امکان جلوگیری می شود ، زیرا به راحتی می تواند منجر به آسیب دیدگی غضروف مفصلی شود. اگرچه درمان محاصره می تواند علائم را تسکین دهد ، از هورمون ها نباید استفاده شود یا از آن استفاده شود ، زیرا آنها سنتز گلیکوپروتئین ها و کلاژن را مهار می کنند و بر ترمیم غضروف تأثیر می گذارند. هنگامی که تورم و درد مفاصل به طور ناگهانی بدتر می شود ، می توان از فشرده های یخ استفاده کرد و فیزیوتراپی و کمپرس گرم بعد از 48 ساعت قابل استفاده است.
V. در بیماران در اواخر مرحله ، توانایی ترمیم غضروف مفصلی ضعیف است ، بنابراین درمان محافظه کارانه اغلب بی اثر است و به درمان جراحی نیاز است. درمان جراحی شامل چیست؟
نشانه های جراحی شامل موارد زیر است: پس از چند ماه درمان دقیق محافظه کارانه ، درد پاتلار هنوز هم وجود دارد. اگر ناهنجاری مادرزادی یا اکتسابی وجود داشته باشد ، می توان درمان جراحی را در نظر گرفت. اگر آسیب غضروف بیرونی III-IV رخ دهد ، هرگز نمی توان نقص را با غضروف مفصلی واقعی پر کرد. در این زمان ، به سادگی تراشیدن ناحیه آسیب غضروف با اضافه بار مزمن نمی تواند از روند تخریب سطح مفصلی جلوگیری کند.
روشهای جراحی شامل:
(1) جراحی آرتروسکوپی یکی از وسیله های مؤثر در تشخیص و درمان پاتلا کندرومالاسیا است. این می تواند به طور مستقیم تغییرات در سطح غضروف را در زیر میکروسکوپ مشاهده کند. در موارد خفیف ، ضایعات فرسایش کوچکتر در غضروف مفصلی Patellar می تواند برای ترویج ترمیم خراشیده شود.
(2) ارتفاع کندیل استخوان ران جانبی. (3) برداشتن سطح غضروف پاتلار. این عمل جراحی برای بیماران مبتلا به غضروف کوچک برای ترمیم غضروف انجام می شود. (4) برداشتن پاتلار برای بیماران مبتلا به آسیب شدید به سطح غضروف پاتلار انجام می شود.
زمان پست: نوامبر 15-2024
