شکستگی عرضی با کمبود جزئی یا بدون کمبود: در صورت شکستگی استخوان متاکارپال (گردن یا دیافیز) ، توسط کشش دستی تنظیم مجدد می شود. فالانکس پروگزیمال برای افشای سر متاکارپال حداکثر انعطاف پذیر است. برش عرضی 0.5 تا 1 سانتی متر ساخته شده و تاندون اکستنسور به صورت طولی در خط میانی جمع می شود. تحت هدایت فلوروسکوپی ، ما یک سیم راهنمای 1.0 میلی متر را در امتداد محور طولی مچ قرار دادیم. نوک راهنما به منظور جلوگیری از نفوذ قشر مغز و تسهیل کشویی در کانال مدولاری ، مبهم شد. پس از تعیین موقعیت راهنما از نظر فلوروسکوپی ، صفحه استخوانی زیر قشر با استفاده از تنها یک بیت مته توخالی دوباره چاپ شد. طول پیچ مناسب از تصاویر قبل از عمل محاسبه شد. در بیشتر شکستگی های متاکارپال ، به استثنای متاکارپال پنجم ، از پیچ قطر 3.0 میلی متر استفاده می کنیم. ما از پیچ های توخالی Autofix (نوآوری های استخوان کوچک ، موریسویل ، PA) استفاده کردیم. حداکثر طول قابل استفاده یک پیچ 3.0 میلی متری 40 میلی متر است. این کوتاهتر از میانگین طول استخوان متاکارپال (تقریباً 6.0 سانتی متر) است ، اما به اندازه کافی طولانی است که نخ ها را در مدولا درگیر کنید تا تثبیت ایمن پیچ را بدست آورید. قطر حفره مدولاری پنجم متاکارپال معمولاً بزرگ است و در اینجا ما از پیچ 4.0 میلی متر با قطر حداکثر تا 50 میلی متر استفاده کردیم. در پایان عمل ، ما اطمینان حاصل می کنیم که نخ caudal به طور کامل در زیر خط غضروف دفن شده است. برعکس ، مهم است که از کاشت بیش از حد به پروتز جلوگیری کنید ، به خصوص در مورد شکستگی گردن.
شکل 14 در A ، شکستگی معمولی گردن کمرنگ نمی شود و سر به کمترین عمق نیاز دارد زیرا قشر B فشرده می شود
رویکرد جراحی برای یک شکستگی عرضی از فالانکس پروگزیمال مشابه بود (شکل 15). ما یک برش عرضی 0.5 سانتی متر در سر فالانکس پروگزیمال ساختیم و در حالی که حداکثر اتصال مفصل بین فلفلی پروگزیمال را خم می کنیم. تاندون ها از هم جدا شدند و به صورت طولی جمع شدند تا سر فالانکس پروگزیمال را در معرض دید قرار دهند. برای بیشتر شکستگی های فالانکس پروگزیمال ، از پیچ 2.5 میلی متر استفاده می کنیم ، اما برای فالانژهای بزرگتر از پیچ 3.0 میلی متر استفاده می کنیم. حداکثر طول CHS 2.5 میلی متر در حال حاضر مورد استفاده 30 میلی متر است. ما مراقبت می کنیم که پیچ ها را بیش از حد محکم نکنیم. از آنجا که پیچ ها خود حفر و خود ضربه زدن هستند ، ممکن است با حداقل مقاومت در پایه فالانکس نفوذ کنند. یک تکنیک مشابه برای شکستگی های فالانژال midphalangeal استفاده شد ، با برش در راس Phalanx midphalangeal شروع می شود تا امکان قرار دادن رتروگراد پیچ ها فراهم شود.
شکل 15 نمای حین عمل یک مورد فلانکس عرضی. AA 1-MM راهنما از طریق یک برش عرضی کوچک در امتداد محور طولی Phalanx پروگزیمال قرار داده شد. با توجه به شکل خاص فالانژها ، فشرده سازی ممکن است منجر به جداسازی قشر متاکارپال شود. (همان بیمار مانند شکل 8)
شکستگی های متمایز: فشرده سازی پشتیبانی نشده در هنگام قرار دادن CHS می تواند منجر به کوتاه شدن متاکارپال ها و فالانگ ها شود (شکل 16). بنابراین ، با وجود این واقعیت که استفاده از CHS در چنین مواردی ممنوع است ، ما راه حلی برای دو سناریوی متداول که با آن روبرو هستیم پیدا کرده ایم.
شکل 16 AC اگر شکستگی به صورت قشر پشتیبانی نشود ، محکم کردن پیچ ها با وجود کاهش کامل منجر به فروپاشی شکستگی می شوند. نمونه های معمولی از سری نویسندگان مربوط به موارد حداکثر کوتاه شدن (5 میلی متر). خط قرمز مطابق با خط متاکارپال است.
برای شکستگی های submetacarpal ، ما از یک تکنیک اصلاح شده مبتنی بر مفهوم معماری مهاربندی استفاده می کنیم (یعنی عناصر ساختاری که برای پشتیبانی یا تقویت یک قاب با مقاومت در برابر فشرده سازی طولی و در نتیجه پشتیبانی از آن استفاده می شود). با تشکیل یک شکل y با دو پیچ ، سر متاکارپال فرو نمی رود. ما این را بریس y شکل نامگذاری کردیم. مانند روش قبلی ، یک سیم راهنمای طولی 1.0 میلی متر با نوک صاف درج شده است. ضمن حفظ طول صحیح متاکارپال ، یک سیم راهنمای دیگر درج شده است ، اما در زاویه ای به سیم راهنمای اول ، در نتیجه یک ساختار مثلثی تشکیل می شود. هر دو راهنما با استفاده از یک پیشخوان هدایت شده برای گسترش مدولا گسترش یافتند. برای پیچ های محوری و مورب ، معمولاً از پیچ های قطر 3.0 میلی متر و 2.5 میلی متر استفاده می کنیم. پیچ محوری ابتدا درج می شود تا اینکه نخ دلسوز با غضروف سطح باشد. پیچ جبران طول مناسب سپس درج می شود. از آنجا که فضای کافی در کانال مدولاری برای دو پیچ وجود ندارد ، طول پیچ های مورب باید با دقت محاسبه شود ، و پیچ های محوری فقط باید به محض اینکه به اندازه کافی در سر متاکارپ دفن شوند ، به پیچ های محوری وصل شوند تا از پایداری کافی بدون برآمدگی پیچ اطمینان حاصل شود. پیچ اول سپس تا زمانی که به طور کامل دفن شود ، به جلو پیش می رود. این از کوتاه شدن محوری متاکارپال و فروپاشی سر جلوگیری می کند ، که می توان از پیچ های مورب جلوگیری کرد. ما معاینات فلوروسکوپی مکرر را انجام می دهیم تا اطمینان حاصل شود که فروپاشی رخ نمی دهد و پیچ ها در کانال مدولاری به هم پیوسته اند (شکل 17).
شکل 17 فناوری براکت y
هنگامی که کمبود بر قشر پشتی در پایه فالانکس پروگزیمال تأثیر گذاشت ، ما یک روش اصلاح شده را ابداع کردیم. ما آن را مهاربندی محوری نامگذاری کردیم زیرا پیچ به عنوان پرتوی در درون فالانکس عمل می کند. پس از تنظیم مجدد فالانکس پروگزیمال ، سیم راهنمای محوری تا حد امکان به داخل کانال مدولاری وارد شد. CHS کمی کوتاهتر از طول کل فالانکس (2.5 یا 3.0 میلی متر) سپس درج می شود تا انتهای قدامی آن در پایه فلانکس با صفحه زیر قوطی روبرو شود. در این مرحله ، نخ های سنگی پیچ در کانال مدولاری قفل می شوند ، بنابراین به عنوان یک پشتیبانی داخلی عمل می کنند و پایه فالانکس را مهار می کنند. برای جلوگیری از نفوذ مفصل ، معاینات فلوروسکوپی چندگانه لازم است (شکل 18). بسته به الگوی شکستگی ، ممکن است پیچ های دیگر یا ترکیبی از دستگاه های تثبیت داخلی مورد نیاز باشد (شکل 19).
شکل 19: روشهای مختلف تثبیت در بیماران مبتلا به صدمات خرد. شکستگی شدید subminuted subminuted از انگشت حلقه با جابجایی مرکب از پایه انگشت میانی (فلش زرد که به ناحیه شکستگی پینک شده اشاره می کند) .B استاندارد 3.0 میلی متر از انگشت شاخص ، استفاده شد. FING.F از فلپ های رایگان برای پوشش بافت نرم استفاده شد. رادیوگرافی در 4 ماه. استخوان متاکارپال انگشت کوچک بهبود یافته است. برخی از زخم های استخوان در جای دیگر تشکیل شده و نشانگر بهبود شکستگی ثانویه است. یک سال پس از حادثه ، فلپ برداشته شد. اگرچه بدون علامت ، یک پیچ به دلیل مشکوک به نفوذ داخل مفصلی از متاکارپ انگشت حلقه خارج شد. نتایج خوب (240 درجه TAM) در هر انگشت در آخرین بازدید به دست آمد. تغییر در مفصل metacarpophalangeal از انگشت میانی در 18 ماه مشهود بود.
شکل 20 شکستگی انگشت شاخص با پسوند داخل مفصلی (نشان داده شده توسط فلش) ، که با تثبیت موقت B با استفاده از یک سیم k به یک شکستگی ساده تر تبدیل شده است. از پیچ های پایه)
شکل 21 رادیوگرافی ارتوستاتیک خلفی و B بیمار بیمار A. سه شکستگی عرضی بیمار (در فلش) با پیچ های کنسول شده 2.5 میلی متر تحت درمان قرار گرفتند. پس از 2 سال تغییر معنی داری در مفاصل بین فلفل وجود نداشت
زمان پست: 18-2024 سپتامبر
