پیچ وسیله‌ای است که حرکت چرخشی را به حرکت خطی تبدیل می‌کند. این وسیله از سازه‌هایی مانند مهره، رزوه‌ها و میله پیچ تشکیل شده است.

روش‌های طبقه‌بندی پیچ‌ها متعدد است. آن‌ها را می‌توان به موارد زیر تقسیم کرد:پیچ‌های استخوان کورتیکالوپیچ‌های استخوان اسفنجیبا توجه به کاربردهایشان،پیچ‌های نیم‌رزوهوپیچ‌های تمام رزوهبر اساس نوع رزوه‌هایشان، وپیچ‌های قفل کنندهو کانول گذاری شدهپیچ هاطبق طرح‌هایشان. هدف نهایی دستیابی به تثبیت مؤثر است. از زمان ظهور پیچ‌های خود قفل‌شونده، به همه پیچ‌های غیرقفل‌شونده «پیچ‌های معمولی» گفته می‌شود.

Cاومونپیچ و مهره و پیچ قفل کننده

انواع مختلف پیچ‌ها: الف. پیچ استخوان کورتیکال با رزوه کامل؛ ب. پیچ استخوان کورتیکال با رزوه ناقص؛ ج. پیچ استخوان اسفنجی با رزوه کامل؛ د. پیچ استخوان اسفنجی با رزوه ناقص؛ ه. پیچ قفل‌شونده؛ و. پیچ قفل‌شونده خودکار.
پیچ‌های ارتوپدی و عملکرد آنها

پیچ کانوله شده

عملکرد پیچs

1.پیچ بشقابی

صفحه را به استخوان می‌چسباند و باعث ایجاد فشار یا اصطکاک می‌شود.

۲. تأخیرپیچ

با استفاده از سوراخ‌های کشویی، بین قطعات شکستگی فشردگی ایجاد می‌کند و به تثبیت پایداری مطلق دست می‌یابد.

3.پیچ موقعیت

موقعیت قطعات شکستگی را بدون ایجاد فشار حفظ می‌کند. نمونه‌هایی از آن شامل پیچ‌های تیبیوفیبولار، پیچ‌های لیسفرانک و غیره است.

4.پیچ قفل کننده

رزوه‌های روی درپوش پیچ می‌توانند با رزوه‌های مخالف روی سوراخ صفحه فولادی مطابقت داشته باشند تا قفل شوند.

5.پیچ اتصال

همراه با میخ‌های داخل استخوانی برای حفظ طول استخوان، هم‌ترازی و پایداری چرخشی استفاده می‌شود.

6.پیچ لنگر

به عنوان نقطه تثبیت برای سیم فولادی یا بخیه عمل می‌کند.

7.پیچ فشاری-کششی

به عنوان یک نقطه تثبیت موقت برای جا انداختن شکستگی‌ها با روش کشش/فشار عمل می‌کند.

8. تنظیم مجددپیچ

پیچ معمولی که از طریق سوراخ صفحه فولادی وارد می‌شود و برای نزدیک‌تر کردن قطعات شکستگی به صفحه جهت جااندازی استفاده می‌شود. پس از جااندازی شکستگی می‌توان آن را تعویض یا برداشت.