شکستگی های غده بزرگ بازو، آسیب های شایع شانه در عمل بالینی است و اغلب با دررفتگی مفصل شانه همراه است. برای شکستگی های ریز شده و جابجا شده استخوان بازو با توبروزیت بیشتر، درمان جراحی برای بازگرداندن آناتومی استخوانی طبیعی استخوان بازو و بازسازی بازوی اهرمی شانه، پایه و اساس بهبود عملکردی شانه است. روش های بالینی متداول شامل استفاده از صفحات تشریحی با غده بیشتر بازو، صفحات تشریحی پروگزیمال هومروس (PHILOS)، تثبیت پیچی یا تثبیت بخیه لنگر با نوار کششی است.
در درمان تثبیت داخلی شکستگی، اعمال انعطاف پذیری صفحات آناتومیک، که در ابتدا برای یک نوع شکستگی طراحی شده بودند، روی سایر محل های شکستگی بسیار رایج است. مثال‌ها عبارتند از استفاده از صفحه LISS دیستال فمور معکوس برای درمان شکستگی‌های پروگزیمال فمور و صفحات متاکارپ برای رفع شکستگی‌های سر رادیال یا پلاتوی تیبیا. برای شکستگی‌های توبروزیت بیشتر بازو، پزشکان بیمارستان مردم لیشوی (ششمین بیمارستان وابسته دانشگاه پزشکی ونژو) مزایای منحصربه‌فرد صفحه تشریحی استخوان پاشنه را از نظر انعطاف‌پذیری و پایداری تثبیت در نظر گرفتند و با نتایج مؤثر گزارش‌شده، آن را روی قسمت پروگزیمال بازو اعمال کردند.
تصویر صفحات آناتومیک پاشنه را در اندازه های مختلف نشان می دهد. این صفحات دارای انعطاف پذیری بالا و انعطاف پذیری قوی هستند و به آنها اجازه می دهد تا به طور ایمن با پیچ به سطح استخوان متصل شوند.
تصویر موردی معمولی:
در مقاله، نویسنده اثربخشی صفحات آناتومیک پاشنه را با فیکساسیون PHILOS مقایسه کرد و نشان داد که صفحه آناتومیک پاشنه دارای مزایایی در بازیابی عملکرد مفصل شانه، طول برش جراحی و از دست دادن خون جراحی است. استفاده از صفحات آناتومیکی طراحی شده برای یک نوع شکستگی برای درمان شکستگی در نقاط دیگر، در واقع یک منطقه خاکستری در عمل بالینی است. در صورت بروز عوارض، مناسب بودن انتخاب فیکساسیون داخلی ممکن است مورد تردید قرار گیرد، همانطور که با استفاده گسترده و در عین حال کوتاه مدت از صفحات LISS معکوس برای شکستگی های پروگزیمال فمور مشاهده می شود، که منجر به تعداد قابل توجهی از شکست های فیکساسیون و اختلافات مرتبط می شود. بنابراین روش فیکساسیون داخلی معرفی شده در این مقاله برای مراجعه پزشکان بالینی در نظر گرفته شده است و توصیه نمی شود.
زمان ارسال: اوت-26-2024
