جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار چیست؟

جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار چیست؟

جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار به نوعی از تروما شانه اشاره دارد که در آن رباط آکرومیوکلاویکولار آسیب دیده و در نتیجه جابجایی کلاویکول ایجاد می شود. این یک جابجایی از مفصل آکرومیوکلاویکولار است که توسط یک نیروی خارجی اعمال شده در انتهای آکرومیون اعمال می شود ، که باعث می شود کتف به جلو یا به سمت پایین (یا به عقب) حرکت کند. در زیر ، ما در مورد انواع و درمان های جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار یاد خواهیم گرفت.

جابجایی های مفصل آکرومیوکلاویکولار (یا جداسازی ، صدمات) در افرادی که در ورزش و کار بدنی شرکت می کنند شایع تر است. جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار ، جداسازی از clavicle از کتف است ، و یک ویژگی مشترک این آسیب ، سقوط است که در آن بالاترین نقطه شانه به زمین یا تأثیر مستقیم بالاترین نقطه شانه برخورد می کند. جابجایی های مشترک آکرومیوکلاویکولار اغلب در بازیکنان فوتبال و دوچرخه سواران یا موتورسواران پس از سقوط اتفاق می افتد.

انواع جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار

II ° (درجه): مفصل آکرومیوکلاویکولار ملایم جابجا می شود و رباط آکرومیوکلاویکولار ممکن است کشیده یا تا حدی پاره شود. این شایع ترین نوع آسیب مفاصل آکرومیوکلاویکولار است.

II ° (درجه): جابجایی جزئی مفصل آکرومیوکلاویکولار ، جابجایی ممکن است در معاینه آشکار نباشد. پارگی کامل رباط آکرومیوکلاویکولار ، بدون پارگی رباط کلاویکولار گل سرخ

III ° (درجه): جداسازی کامل مفصل آکرومیوکلاویکولار با پارگی کامل رباط آکرومیوکلاویکولار ، رباط rostroclavicular و کپسول آکرومیوکلاویکولار. از آنجا که هیچ رباط برای پشتیبانی یا کشش وجود ندارد ، مفصل شانه به دلیل وزن بازوی فوقانی در حال چیدن است ، بنابراین ، شکاف برجسته و برآمدگی به نظر می رسد و برجستگی را می توان در شانه مشاهده کرد.

شدت جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار نیز می تواند به شش نوع طبقه بندی شود که انواع I-III رایج ترین و انواع IV-VI نادر است. به دلیل آسیب شدید به رباط هایی که از ناحیه آکرومیوکلاویکولار پشتیبانی می کنند ، تمام آسیب های نوع III-VI نیاز به درمان جراحی دارند.

جابجایی آکرومیوکلاویکولار چگونه درمان می شود؟

برای بیماران مبتلا به جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار ، درمان مناسب با توجه به این بیماری انتخاب می شود. برای بیماران مبتلا به بیماری خفیف ، درمان محافظه کارانه امکان پذیر است. به طور خاص ، برای جابجایی مفصل آکرومیوکلاویکولار نوع I ، استراحت و تعلیق با حوله مثلثی به مدت 1 تا 2 هفته کافی است. برای جابجایی نوع II ، از بند پشت می توان برای بیحرکتی استفاده کرد. درمان محافظه کارانه مانند تثبیت و ترمز تسمه شانه و آرنج. بیماران مبتلا به وضعیت جدی تر ، بیماران مبتلا به آسیب نوع III ، زیرا کپسول مفصل آنها و رباط آکرومیوکلاویکولار و رباط کلاویکول شبکیه پارگی شده اند و باعث می شود مفصل آکرومیوکلاویکولار کاملاً ناپایدار باشد.

درمان جراحی را می توان به چهار دسته تقسیم کرد: (1) تثبیت داخلی مفصل آکرومیوکلاویکولار. (5) تثبیت قفل شبانه با بازسازی رباط ؛ (3) برداشتن کلوی دیستال. و (4) انتقال عضلات قدرت.