برای دررفتگی معمولی شانه، مانند دم دنباله دار مکرر، درمان جراحی مناسب است.مادر همه در تقویت ساعد کپسول مفصلی، جلوگیری از چرخش بیش از حد خارجی و فعالیت های ابداکشن و تثبیت مفصل برای جلوگیری از دررفتگی بیشتر نهفته است.
1- تنظیم مجدد دستی
دررفتگی باید در اسرع وقت پس از دررفتگی تنظیم مجدد شود و بیهوشی مناسب (بیهوشی شبکه بازویی یا بیهوشی عمومی) باید انتخاب شود تا عضلات شل شوند و ریست بدون درد باشد.افراد مسن یا کسانی که عضلات ضعیفی دارند نیز می توانند تحت مسکن (مانند 75 تا 100 میلی گرم دولکولاکس) استفاده شوند.دررفتگی معمولی را می توان بدون بیهوشی انجام داد.روش جابجایی باید ملایم باشد و تکنیک های خشن برای جلوگیری از آسیب های اضافی مانند شکستگی یا آسیب به اعصاب ممنوع است.
2- تغییر موقعیت جراحی
چند دررفتگی شانه وجود دارد که نیاز به جابجایی جراحی دارد.نشانه ها عبارتند از: دررفتگی قدامی شانه همراه با لغزش خلفی سر بلند تاندون دوسر بازو.نشانه ها عبارتند از: دررفتگی قدامی شانه همراه با لغزش خلفی سر بلند تاندون دوسر بازو.
3-درمان دررفتگی شانه قدیمی
اگر مفصل شانه بیش از سه هفته پس از دررفتگی جابجا نشده باشد، دررفتگی قدیمی محسوب می شود.حفره مفصلی با بافت اسکار پر می شود، چسبندگی با بافت های اطراف ایجاد می شود، عضلات اطراف منقبض می شوند و در موارد شکستگی های ترکیبی، دلمه های استخوانی تشکیل می شود یا تغییر شکل می یابد، همه این تغییرات پاتولوژیک مانع از جابجایی مجدد می شود.سر بازو.
درمان دررفتگی های قدیمی شانه: اگر دررفتگی در عرض سه ماه باشد، بیمار جوان و قوی است، مفصل دررفته هنوز دامنه حرکتی مشخصی دارد و پوکی استخوان و استخوان سازی داخل مفصلی یا خارج مفصلی در x- وجود ندارد. ray، تغییر موقعیت دستی را می توان امتحان کرد.قبل از تنظیم مجدد، اگر زمان دررفتگی کوتاه و فعالیت مفصلی کم باشد، استخوان شاهین اولنار آسیب دیده می تواند به مدت 1 تا 2 هفته کشش داشته باشد.تنظیم مجدد باید تحت بیهوشی عمومی انجام شود، به دنبال آن ماساژ شانه و فعالیت های تکان دادن ملایم برای رها شدن چسبندگی ها و تسکین انقباض درد عضلانی و سپس تنظیم مجدد خشک انجام شود.عمل ریست با کشش و ماساژ یا رکاب پا انجام می شود و درمان بعد از ریست مانند دررفتگی تازه است.
4- درمان دررفتگی معمولی قدامی مفصل شانه
دررفتگی معمولی قدامی مفصل شانه بیشتر در بزرگسالان جوان دیده می شود.عموماً اعتقاد بر این است که آسیب پس از اولین دررفتگی ضربه ای ایجاد می شود و اگرچه مجدداً تنظیم می شود، اما به طور موثر ثابت نمی شود و استراحت می کند.مفصل در اثر تغییرات پاتولوژیک مانند پارگی یا کنده شدن کپسول مفصلی و آسیب به غضروف گلنوئید لابروم و حاشیه موسمی بدون ترمیم خوب شل می‌شود و شکستگی فرورفتگی سر پهلوی خلفی بازو برابر می‌شود.متعاقباً، دررفتگی ممکن است به طور مکرر تحت نیروهای خارجی خفیف یا در طی حرکات خاصی مانند ابداکشن و چرخش خارجی و گسترش خلفی رخ دهد.اندام فوقانی.تشخیص دررفتگی معمولی شانه نسبتا آسان است.در طول معاینه اشعه ایکس، علاوه بر گرفتن فیلم های ساده قدامی- خلفی شانه، باید عکس برداری با اشعه ایکس قدامی-خلفی بالای بازو در وضعیت چرخش داخلی 60 تا 70 درجه انجام شود که می تواند سر خلفی بازو را به وضوح نشان دهد. کاستی.
برای دررفتگی های معمولی شانه، اگر دررفتگی مکرر باشد، درمان جراحی توصیه می شود.هدف تقویت باز شدن قدامی کپسول مفصلی، جلوگیری از چرخش بیش از حد خارجی و فعالیت‌های ابداکشن و تثبیت مفصل برای جلوگیری از دررفتگی بیشتر است.روش های جراحی زیادی وجود دارد که متداول ترین آنها روش پوتی پلات و روش مگنوسون است.
زمان ارسال: فوریه-05-2023
