تثبیت پیچ قدامی برای شکستگی ادنتوئید

تثبیت پیچ قدامی فرآیند ادنتوئید عملکرد چرخشی C1-2 را حفظ می کند و در مقالات گزارش شده است که نرخ همجوشی 88٪ تا 100٪ دارد.

در سال 2014، مارکوس آر و همکاران، آموزشی در مورد تکنیک جراحی تثبیت پیچ قدامی برای شکستگی‌های ادنتوئید در مجله جراحی استخوان و مفاصل (Am) منتشر کردند.در این مقاله نکات اصلی تکنیک جراحی، پیگیری بعد از عمل، اندیکاسیون ها و اقدامات احتیاطی در شش مرحله به تفصیل شرح داده شده است.

این مقاله تاکید می‌کند که فقط شکستگی‌های نوع II قابل تثبیت مستقیم پیچ قدامی هستند و تثبیت تک پیچ توخالی ترجیح داده می‌شود.

مرحله 1: موقعیت یابی بیمار در حین عمل

1. رادیوگرافی قدامی خلفی و جانبی بهینه باید برای مرجع اپراتور گرفته شود.

2. بیمار در حین جراحی باید در وضعیت دهان باز نگه داشته شود.

3. شکستگی باید تا حد امکان قبل از شروع جراحی جابجا شود.

4. ستون فقرات گردنی باید تا آنجا که ممکن است بیش از حد کشیده شود تا نوردهی بهینه از پایه فرآیند ادنتوئید حاصل شود.

5. اگر اکستنشن ستون فقرات گردنی امکان پذیر نباشد - به عنوان مثال، در شکستگی های هایپراکستنشن با جابجایی خلفی انتهای سفالاد فرآیند ادنتوئید - در این صورت ممکن است به ترجمه سر بیمار در جهت مخالف نسبت به تنه او توجه شود.

6. سر بیمار را تا حد امکان در وضعیت ثابتی بی حرکت کنید.نویسندگان از قاب سر Mayfield (نشان داده شده در شکل 1 و 2) استفاده می کنند.

مرحله 2: روش جراحی

یک روش جراحی استاندارد برای آشکار کردن لایه قدامی تراشه بدون آسیب رساندن به ساختارهای آناتومیکی مهم استفاده می شود.

مرحله 3: نقطه ورودی را پیچ کنید

نقطه ورود بهینه در حاشیه تحتانی قدامی قاعده بدن مهره C2 قرار دارد.بنابراین، لبه قدامی دیسک C2-C3 باید در معرض دید قرار گیرد.(همانطور که در شکل های 3 و 4 در زیر نشان داده شده است) شکل 3

فلش سیاه در شکل 4 نشان می دهد که ستون فقرات C2 قدامی در هنگام خواندن فیلم CT محوری قبل از عمل به دقت مشاهده می شود و باید به عنوان نقطه عطف آناتومیکی برای تعیین نقطه وارد کردن سوزن در حین جراحی استفاده شود.

2. نقطه ورود را تحت نماهای فلوروسکوپی قدامی خلفی و جانبی ستون فقرات گردنی تأیید کنید.3.

3. سوزن را بین لبه فوقانی قدامی صفحه انتهایی بالایی C3 و نقطه ورودی C2 بلغزانید تا نقطه ورود بهینه پیچ را پیدا کنید.

مرحله 4: قرار دادن پیچ

1. یک سوزن GROB با قطر 1.8 میلی متر ابتدا به عنوان راهنما وارد می شود و سوزن کمی در پشت نوک نوکورد قرار می گیرد.سپس یک پیچ توخالی به قطر 3.5 یا 4 میلی متر وارد می شود.سوزن باید همیشه به آرامی تحت نظارت فلوروسکوپی قدامی خلفی و جانبی پیشروی شود.

2. مته توخالی را در جهت پین راهنما تحت نظارت فلوروسکوپی قرار دهید و به آرامی آن را به جلو ببرید تا در شکستگی نفوذ کند.مته توخالی نباید به قشر سمت سفالاد نوتوکورد نفوذ کند تا پین راهنما با مته توخالی خارج نشود.

3. طول پیچ توخالی مورد نیاز را اندازه بگیرید و آن را با اندازه گیری سی تی قبل از عمل بررسی کنید تا از خطا جلوگیری شود.توجه داشته باشید که پیچ توخالی باید به استخوان قشر در نوک فرآیند ادنتوئید نفوذ کند (برای تسهیل مرحله بعدی فشرده سازی انتهای شکستگی).

در اکثر موارد نویسندگان، از یک پیچ توخالی برای تثبیت استفاده شده است، همانطور که در شکل 5 نشان داده شده است، که به طور مرکزی در پایه فرآیند ادنتوئید رو به روی سفالاد قرار دارد، با نوک پیچ فقط به استخوان قشر خلفی نفوذ می کند. نوک فرآیند ادنتوئیدچرا تک پیچ توصیه می شود؟نویسندگان به این نتیجه رسیدند که اگر دو پیچ جداگانه در فاصله 5 میلی متری از خط وسط C2 قرار گیرند، یافتن یک نقطه ورودی مناسب در پایه فرآیند ادنتوئید دشوار خواهد بود.

شکل 5 یک پیچ توخالی را نشان می‌دهد که در مرکز قاعده پروسه ادنتوئید رو به سفالاد قرار دارد، با نوک پیچ فقط به قشر استخوان درست در پشت نوک فرآیند ادنتوئید نفوذ می‌کند.

اما جدا از ضریب ایمنی، آیا دو پیچ پایداری بعد از عمل را افزایش می دهند؟

یک مطالعه بیومکانیکی که در سال 2012 در مجله Clinical Orthopedics and Related Research توسط Gang Feng و همکاران منتشر شد.کالج سلطنتی جراحان بریتانیا نشان داد که یک پیچ و دو پیچ سطح یکسانی را در تثبیت شکستگی‌های ادنتوئید ایجاد می‌کنند.بنابراین، یک پیچ کافی است.

4. هنگامی که موقعیت شکستگی و پین های راهنما تایید شد، پیچ های توخالی مناسب قرار می گیرند.موقعیت پیچ ها و پین ها باید تحت فلوروسکوپی مشاهده شود.

5. هنگام انجام هر یک از عملیات فوق، باید دقت شود که دستگاه پیچ، بافت های نرم اطراف را درگیر نکند.6. پیچ ها را محکم کنید تا به فضای شکستگی فشار وارد شود.

مرحله 5: بسته شدن زخم 

1. ناحیه جراحی را پس از تکمیل قرار دادن پیچ شستشو دهید.

2. هموستاز کامل برای کاهش عوارض بعد از عمل مانند هماتوم فشرده سازی نای ضروری است.

3. عضله لاتیسیموس دورسی گردن برش خورده باید در راستای دقیق بسته شود وگرنه زیبایی اسکار بعد از عمل به خطر می افتد.

4. بستن کامل لایه های عمیق ضروری نیست.

5. درناژ زخم یک گزینه ضروری نیست (نویسندگان معمولاً درن بعد از عمل قرار نمی دهند).

6. بخیه های داخل جلدی برای به حداقل رساندن تأثیر بر ظاهر بیمار توصیه می شود.

مرحله 6: پیگیری

1. بیماران باید به مدت 6 هفته بعد از عمل از گردنبند سفت و سخت استفاده کنند، مگر اینکه مراقبت های پرستاری به آن نیاز داشته باشد و باید با تصویربرداری دوره ای بعد از عمل ارزیابی شوند.

2. رادیوگرافی استاندارد قدامی خلفی و جانبی ستون فقرات گردنی باید در هفته های 2، 6 و 12 و 6 و 12 ماه پس از جراحی بررسی شود.سی تی اسکن در 12 هفته پس از جراحی انجام شد.