1. الگوها
1) شکستگی های کم نظیر از جابجایی آشکار برخوردار هستند و سطح مفصلی شعاع دیستال از بین می رود.
2). كاهش دستی انجام نشد یا تثبیت خارجی نتوانست كاهش را حفظ كند.
3). شکستگی ها.
4). سوءاستفاده از بدخلقی یا غیر اتحاد. استخوان موجود در خانه و خارج از کشور
2. کنترل
بیماران سالخورده که برای جراحی مناسب نیستند.
3. تکنیک جراحی تثبیت خارجی
1. فیکسور خارجی متقاطع برای رفع شکستگی های شعاع دیستال
موقعیت و آماده سازی قبل از عمل:
· بیهوشی پلکسوس براکیال
· موقعیت خوابیده به حالت خوابیده با اندام تحت تأثیر در براکت دید در کنار تختخواب
· یک تورنیکت را در 1/3 بازوی فوقانی بمالید
· نظارت چشم انداز
تکنیک جراحی
درج پیچ Metacarpal:
پیچ اول در پایه استخوان متاکارپ دوم قرار دارد. برش پوستی بین تاندون اکستانسور انگشت شاخص و عضله بین بیسوس پشتی استخوان اول ساخته می شود. بافت نرم به آرامی با فورسپس جراحی از هم جدا می شود. آستین از بافت نرم محافظت می کند و یک پیچ 3 میلی متر Schanz درج شده است. پیچ
جهت پیچ 45 درجه به صفحه کف دست است ، یا می تواند به موازات صفحه کف دست باشد.
برای انتخاب موقعیت پیچ دوم از راهنما استفاده کنید. یک پیچ 3 میلی متری دوم به متاکارپال دوم رانده شد.
قطر پین ثابت Metacarpal نباید از 3 میلی متر تجاوز کند. پین تثبیت در پروگزیمال 1/3 قرار دارد. برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان ، پروگزیمال ترین پیچ می تواند به سه لایه قشر نفوذ کند (استخوان متاکارپ دوم و نیمه قشر استخوان متاکارپال سوم). به این ترتیب ، پیچ بازوی ثابت و گشتاور تعمیر بزرگ باعث افزایش پایداری پین ثابت می شود.
قرار دادن پیچ های شعاعی:
برش پوستی را در لبه جانبی شعاع ، بین عضله Brachioradialis و عضله اکستنسور carpi radialis ، 3 سانتی متر بالاتر از انتهای پروگزیمال خط شکستگی و حدود 10 سانتی متر پروگزیمال به مچ دست مچ دست ایجاد کنید و از یک Hemostat استفاده کنید تا به طور جداگانه بافت زیرزمینی را از سطح استخوان جدا کنید. برای محافظت از شاخه های سطحی عصب شعاعی آن دوره در این منطقه ، مراقبت می شود.
در همان صفحه به عنوان پیچ های متاکارپال ، دو پیچ 3 میلی متری شانز تحت هدایت راهنمای بافت نرم محافظت از آستین قرار گرفتند
· کاهش و تثبیت خرابی:
· کاهش کشش و فلوروسکوپی C-ARM برای بررسی کاهش شکستگی.
· تثبیت خارجی در مفصل مچ دست ، بازگرداندن کامل زاویه تمایل کف دست را دشوار می کند ، بنابراین می توان آن را با پین های Kapandji برای کمک به کاهش و تثبیت ترکیب کرد.
· برای بیماران مبتلا به شکستگی استایلوئید شعاعی ، می توان از تثبیت سیم شعاعی استایلوئید Kirschner استفاده کرد.
با حفظ کاهش ، فیکسچر خارجی را وصل کنید و مرکز چرخش فیکسچر خارجی را در همان محور به عنوان مرکز چرخش مفصل مچ دست قرار دهید.
·. فلوروسکوپی جانبی و جانبی ، بررسی کنید که آیا طول شعاع ، زاویه تمایل کف دست و زاویه انحراف اولنار ترمیم می شود و زاویه تثبیت را تنظیم کنید تا کاهش شکستگی رضایت بخش باشد.
· به کشش ملی فیکسچر خارجی توجه کنید و باعث شکستگی های ایاتروژنیک در پیچ های متاکارپال می شود.
شکستگی شعاع دیستال همراه با جداسازی مفصل Radioulnar Distal (DRUJ):
بعد از کاهش شعاع دیستال ، بیشتر DRUJ ها به طور خودبخود کاهش می یابد.
· اگر DRUJ پس از کاهش شعاع دیستال از هم جدا شده است ، از کاهش فشرده سازی دستی استفاده کرده و از تثبیت میله جانبی براکت خارجی استفاده کنید.
·. یا از WIRE های K برای نفوذ به DRUJ در موقعیت خنثی یا کمی خفه کننده استفاده کنید.
شکستگی شعاع دیستال همراه با شکستگی استیلوئید اولنار: پایداری DRUJ را در تلفظ ، خنثی و خستگی ساعد بررسی کنید. اگر بی ثباتی وجود داشته باشد ، تثبیت کمک شده با سیم های Kirschner ، تعمیر رباط TFCC یا اصل باند تنش می تواند برای فرآیند استیلوئید اولنار تثبیت شود.
از کشیدن بیش از حد خودداری کنید:
· بررسی کنید که آیا انگشتان بیمار می توانند حرکات انعطاف پذیر و فرمت کامل را بدون تنش آشکار انجام دهند. فضای مفصل رادیولانت و فضای مفصل Midcarpal را با یکدیگر مقایسه کنید.
· بررسی کنید که آیا پوست در کانال ناخن خیلی محکم است یا خیر. اگر خیلی محکم است ، برای جلوگیری از عفونت ، یک برش مناسب ایجاد کنید.
· بیماران را ترغیب کنید تا انگشتان دست خود را زودتر حرکت کنند ، به ویژه خم شدن و گسترش مفاصل متاکارپوفلانژال انگشتان ، خم شدن و گسترش انگشت شست و آدم ربایی.
2. تثبیت شکستگی شعاع دیستال با یک فیکسور خارجی که از مفصل عبور نمی کند:
موقعیت و آماده سازی قبل از عمل: مانند گذشته.
تکنیک های جراحی:
مناطق ایمن برای قرار دادن سیم K در قسمت پشتی شعاع دیستال عبارتند از: در دو طرف توبرکل لیستر ، در دو طرف تاندون لانگوس لاینسور ، و بین تاندون Communis Communis و تاندون Digiti Minimi.
به همین روش ، دو پیچ Schanz در شافت شعاعی قرار گرفت و با یک میله اتصال وصل شد.
از طریق منطقه ایمنی ، دو پیچ Schanz در قطعه شکستگی شعاع دیستال ، یکی از سمت شعاعی و دیگری از سمت پشتی قرار گرفتند ، با زاویه 60 تا 90 درجه به یکدیگر. پیچ باید قشر متضاد را در خود نگه دارد و لازم به ذکر است که نوک پیچ درج شده در سمت شعاعی نمی تواند از شکاف سیگموئید عبور کند و وارد مفصل رادیولنار دیستال شود.
پیچ Schanz را در شعاع دیستال با پیوند خمیده وصل کنید.
برای اتصال دو قسمت شکسته از یک میله اتصال متوسط استفاده کنید و مراقب باشید که چاک را به طور موقت قفل نکنید. با کمک پیوند میانی ، قطعه دیستال کاهش می یابد.
پس از تنظیم مجدد ، چاک را روی میله اتصال قفل کنید تا فینال تکمیل شودتثبیت
تفاوت بین فیکسچر خارجی غیر SPAN-jind و فیکسور خارجی متقاطع:
از آنجا که می توان پیچ های متعدد Schanz را برای تکمیل و تثبیت قطعات استخوان قرار داد ، نشانه های جراحی برای فیکسچرهای خارجی بدون اتصال از مواردی که برای فیکسچرهای خارجی متقاطع وجود دارد ، گسترده تر است. علاوه بر شکستگی های خارج از مفصلی ، می توان از آنها برای شکستگی های دوم تا سوم نیز استفاده کرد. شکستگی جزئی داخل مفصلی.
فیکسچر خارجی متقاطع مفصل مچ دست را برطرف می کند و اجازه می دهد تا عملکرد اولیه عملکردی را انجام دهد ، در حالی که فیکسچر خارجی غیر متقاطع و غیرقانونی اجازه می دهد تا تمرین عملکردی مفصل مچ دست را زودرس انجام دهد.
زمان پست: سپتامبر 12-2023
