شکستگی دیستال رادیوس: توضیح مفصل مهارت های جراحی فیکساسیون خارجی با تصاویر و متون!

1. نشانه ها

1) شکستگی های خرد شده شدید جابجایی آشکار دارند و سطح مفصلی رادیوس دیستال از بین می رود.
2) کاهش دستی شکست خورد یا تثبیت خارجی نتوانست کاهش را حفظ کند.
3) شکستگی های قدیمی.
4) جوش خوردگی یا عدم جوش خوردن شکستگی.استخوان موجود در داخل و خارج از کشور

2. موارد منع مصرف
بیماران مسن که برای جراحی مناسب نیستند.

3. تکنیک جراحی فیکساسیون خارجی

1. فیکساتور خارجی متقاطع مفصلی برای رفع شکستگی های رادیوس دیستال
موقعیت و آمادگی قبل از عمل:
· بیهوشی شبکه بازویی
· حالت خوابیده به پشت با اندام آسیب دیده صاف روی براکت شفاف کنار تخت
· یک تورنیکت را به 1/3 قسمت بالای بازو بمالید
· نظارت چشم انداز

تکنیک جراحی
قرار دادن پیچ متاکارپال:
اولین پیچ در پایه استخوان متاکارپ دوم قرار دارد.یک برش پوستی بین تاندون بازکننده انگشت اشاره و عضله بین استخوانی پشتی استخوان اول ایجاد می شود.بافت نرم به آرامی با پنس جراحی جدا می شود.آستین از بافت نرم محافظت می کند و یک پیچ 3 میلی متری شانز در آن قرار داده شده است.پیچ

جهت پیچ 45 درجه نسبت به صفحه کف دست است یا می تواند موازی با صفحه کف دست باشد.

از راهنما برای انتخاب موقعیت پیچ دوم استفاده کنید.دومین پیچ 3 میلی متری به متاکارپ دوم وارد شد.

قطر پین ثابت کننده متاکارپ نباید از 3 میلی متر تجاوز کند.پین ثابت در 1/3 پروگزیمال قرار دارد.برای بیماران مبتلا به پوکی استخوان، پروگزیمال ترین پیچ می تواند به سه لایه قشر (استخوان متاکارپ دوم و نیم قشر استخوان متاکارپ سوم) نفوذ کند.به این ترتیب، پیچ بازوی ثابت و گشتاور زیاد ثابت، پایداری پین ثابت را افزایش می دهد.
قرار دادن پیچ های شعاعی:
یک برش پوستی در لبه جانبی رادیوس، بین عضله براکیورادیالیس و عضله بازکننده کارپی رادیالیس، 3 سانتی‌متر بالاتر از انتهای نزدیک خط شکستگی و حدود 10 سانتی‌متر نزدیک به مفصل مچ ایجاد کنید و از هموستات برای جدا کردن صاف زیر جلدی استفاده کنید. بافت به سطح استخوان.مراقبت های لازم برای محافظت از شاخه های سطحی عصب رادیال که در این ناحیه قرار دارند انجام می شود.

در همان صفحه پیچ های متاکارپ، دو پیچ 3 میلی متری شانز تحت هدایت راهنمای بافت نرم محافظ آستین قرار داده شد.

· کاهش شکستگی و تثبیت:
· کاهش کشش دستی و فلوروسکوپی C-arm برای بررسی کاهش شکستگی.
· تثبیت خارجی در سراسر مفصل مچ دست، بازگرداندن کامل زاویه شیب کف دست را دشوار می کند، بنابراین می توان آن را با پین های کاپاندجی ترکیب کرد تا به کاهش و تثبیت کمک کند.
· برای بیماران با شکستگی استیلوئید رادیال می توان از فیکساسیون سیمی کرشنر رادیال استیلوئید استفاده کرد.
· ضمن حفظ کاهش، فیکساتور خارجی را متصل کرده و مرکز چرخش فیکساتور خارجی را در همان محور مرکز چرخش مفصل مچ قرار دهید.
· فلوروسکوپی قدامی خلفی و جانبی، بررسی کنید که آیا طول شعاع، زاویه شیب کف دست و زاویه انحراف اولنار بازیابی شده است یا خیر، و زاویه ثابت را تا زمانی که کاهش شکستگی رضایت بخش باشد تنظیم کنید.
·.به کشش ملی فیکساتور خارجی توجه کنید که باعث شکستگی های ایتروژنیک در پیچ های متاکارپ می شود.

شکستگی رادیوس دیستال همراه با جداسازی مفصل رادیوولنار دیستال (DRUJ):
· اکثر DRUJ ها را می توان خود به خود پس از کاهش شعاع دیستال کاهش داد.
· اگر DRUJ پس از کاهش شعاع دیستال همچنان جدا است، از کاهش فشرده سازی دستی استفاده کنید و از تثبیت میله جانبی براکت خارجی استفاده کنید.
· یا از سیم های K برای نفوذ به DRUJ در حالت خنثی یا کمی دراز کشیده استفاده کنید.