هنگام انتخاب طرح درمان برای شکستگی‌های دیستال تیبیا، می‌توان از تثبیت خارجی به عنوان یک تثبیت موقت برای شکستگی‌هایی با آسیب‌های شدید بافت نرم استفاده کرد.
نشانه‌ها:
«کنترل آسیب» تثبیت موقت شکستگی‌هایی با آسیب قابل توجه بافت نرم، مانند شکستگی‌های باز یا شکستگی‌های بسته با تورم قابل توجه بافت نرم.
درمان قطعی شکستگی‌های آلوده، عفونی یا شکستگی‌هایی که با آسیب شدید بافت نرم همراه هستند.
Eزامین:
وضعیت بافت نرم: ① زخم باز؛ ② کوفتگی شدید بافت نرم، تورم بافت نرم. وضعیت عصبی-عروقی را بررسی کرده و با دقت ثبت کنید.
تصویربرداری: عکس‌برداری با اشعه ایکس قدامی-خلفی و جانبی از استخوان درشت نی، و نقاط طب سوزنی قدامی-خلفی، جانبی و مچ پا از مفصل مچ پا. در صورت شک به شکستگی داخل مفصلی، باید سی‌تی‌اسکن از طاق تیبیا انجام شود.
Aناتومی:·
«منطقه امن» آناتومیکی برای قرار دادن پین تثبیت خارجی بر اساس سطوح مختلف مقطع عرضی تعریف شد.
متافیز پروگزیمال تیبیا یک ناحیه ایمنی قوسی شکل با زاویه ۲۲۰ درجه در جلو فراهم می‌کند که می‌توان پین‌های تثبیت خارجی را در آن قرار داد.
سایر قسمت‌های تیبیا، ناحیه‌ای ایمن برای ورود سوزن در ناحیه قدامی-داخلی در محدوده ۱۲۰ تا ۱۴۰ درجه فراهم می‌کنند.
Sتکنیک اورژانسی
وضعیت قرارگیری: بیمار به صورت طاقباز روی یک تخت جراحی شفاف مخصوص عکس‌برداری با اشعه ایکس دراز می‌کشد و چیزهای دیگری مانند بالشتک یا قفسه زیر اندام آسیب‌دیده قرار داده می‌شود تا به حفظ وضعیت کمک کند. قرار دادن پد زیر مفصل ران همان طرف، اندام آسیب‌دیده را بدون چرخش خارجی بیش از حد، به سمت داخل می‌چرخاند.
Aرویکرد
در بیشتر موارد، برش‌های کوچکی در استخوان تیبیا، پاشنه و اولین متاتارس برای قرار دادن پین‌های تثبیت خارجی ایجاد می‌شود.
شکستگی‌های فیبولا از مرز زیر جلدی جانبی قابل لمس، راحت‌تر فیکس می‌شوند.
شکستگی‌های طاق تیبیا که مفصل را درگیر می‌کنند، می‌توانند از طریق پوست ثابت شوند. در صورت اجازه شرایط بافت نرم و در صورت لزوم، می‌توان از رویکرد قدامی-جانبی یا داخلی منظم برای تثبیت استفاده کرد. اگر تثبیت خارجی فقط به عنوان یک اقدام تثبیت موقت استفاده می‌شود، نقطه ورود سوزن که قرار است سوزن تثبیت خارجی در آن قرار گیرد باید از ناحیه تثبیت نهایی میخ دور باشد تا از آلودگی بافت نرم جلوگیری شود. تثبیت زودهنگام فیبولا و قطعات داخل مفصلی، تثبیت قطعی بعدی را تسهیل می‌کند.
موارد احتیاط
مراقب مسیر پین تثبیت خارجی برای تثبیت قطعی بعدی ناحیه جراحی باشید، زیرا بافت آلوده به ناچار منجر به عوارض بعد از عمل خواهد شد. رویکردهای منظم قدامی-جانبی یا داخلی با تورم قابل توجه بافت نرم نیز می‌تواند منجر به عوارض جدی در بهبود زخم شود.
جااندازی و تثبیت شکستگی‌های استخوان نازک نی:
هر زمان که شرایط بافت نرم اجازه دهد، ابتدا شکستگی‌های فیبولا درمان می‌شوند. شکستگی فیبولا با استفاده از برش جانبی فیبولا، معمولاً با پیچ‌های lag 3.5 میلی‌متری و صفحه لوله l/3 3.5 میلی‌متری، یا صفحه LCDC 3.5 میلی‌متری و پیچ‌ها، جااندازی و ثابت می‌شود. پس از جااندازی و ثابت شدن آناتومیک فیبولا، می‌توان از آن به عنوان استانداردی برای بازیابی طول تیبیا و اصلاح بدشکلی چرخشی شکستگی تیبیا استفاده کرد.
موارد احتیاط
تورم قابل توجه بافت نرم یا زخم باز شدید نیز ممکن است مانع از تثبیت اولیه فیبولا شود. مراقب باشید که شکستگی‌های پروگزیمال فیبولا را تثبیت نکنید و مراقب آسیب به عصب پرونئال سطحی پروگزیمال باشید.
شکستگی‌های تیبیا: جااندازی و تثبیت داخلی
شکستگی‌های داخل مفصلی طاق تیبیا باید تحت دید مستقیم از طریق رویکرد قدامی-خارجی یا داخلی انتهای دیستال تیبیا، یا از طریق جااندازی دستی غیرمستقیم تحت فلوروسکوپی، جااندازی شوند.
هنگام بستن پیچ لگ، ابتدا باید قطعه شکستگی با سیم کیرشنر ثابت شود.
جااندازی و تثبیت زودهنگام شکستگی‌های داخل مفصلی، امکان استفاده از تکنیک‌های کم‌تهاجمی و انعطاف‌پذیری بیشتر در تثبیت قطعی ثانویه را فراهم می‌کند. شرایط نامساعد بافت نرم مانند تورم قابل توجه یا آسیب شدید بافت نرم ممکن است مانع از تثبیت زودهنگام قطعات داخل مفصلی شود.
شکستگی‌های تیبیا: تثبیت خارجی از طریق مفصل
می‌توان از یک فیکساتور خارجی متقاطع استفاده کرد.
طبق الزامات روش تثبیت قطعی مرحله دوم، دو پین تثبیت خارجی نیم‌رزوه ۵ میلی‌متری از طریق پوست یا از طریق برش‌های کوچک روی سطح داخلی یا قدامی-جانبی تیبیا در انتهای پروگزیمال شکستگی وارد شدند.
ابتدا به طور صاف تا سطح استخوان برش دهید، سپس بافت اطراف را با یک غلاف محافظ بافت نرم محافظت کنید، و سپس پیچ را سوراخ کنید، ضربه بزنید و از غلاف عبور دهید.
پین‌های تثبیت خارجی در انتهای دیستال شکستگی را می‌توان روی قطعه دیستال تیبیا، استخوان پاشنه و متاتارس اول یا گردن تالوس قرار داد.
پین‌های تثبیت خارجی ترانس کالکانئال باید در برجستگی کالکانئال از سمت داخلی به خارجی قرار داده شوند تا از آسیب به ساختارهای عصبی عروقی داخلی جلوگیری شود.
پین تثبیت خارجی اولین متاتارس باید روی سطح قدامی-داخلی قاعده اولین متاتارس قرار گیرد.
گاهی اوقات می‌توان یک پین تثبیت‌کننده خارجی را به صورت قدامی-جانبی از طریق برش سینوس تارسال قرار داد.
سپس، تیبیای دیستال به حالت اولیه خود برگردانده شد و خط نیرو از طریق فلوروسکوپی حین عمل تنظیم شد و فیکساتور خارجی مونتاژ گردید.
هنگام تنظیم فیکساتور خارجی، گیره اتصال را شل کنید، کشش طولی انجام دهید و زیر فلوروسکوپی جااندازی دستی ملایمی انجام دهید تا موقعیت قطعه شکستگی تنظیم شود. سپس اپراتور موقعیت را حفظ می‌کند در حالی که دستیار گیره‌های اتصال را محکم می‌کند.
Mنقطه آین
اگر تثبیت خارجی یک درمان قطعی نیست، مسیر سوزن تثبیت خارجی باید در طول برنامه‌ریزی عمل از ناحیه تثبیت قطعی دور نگه داشته شود تا میدان عمل آینده را آلوده نکند. پایداری تثبیت خارجی را می‌توان با افزایش فاصله پین‌های تثبیت در هر محل شکستگی، افزایش قطر پین‌ها، افزایش تعداد پین‌های تثبیت و پایه‌های اتصال، اضافه کردن نقاط تثبیت در سراسر مفصل مچ پا و افزایش صفحه تثبیت یا استفاده از یک تثبیت‌کننده خارجی حلقه‌ای افزایش داد. باید از طریق مراحل قدامی-خلفی و جانبی، تراز اصلاحی کافی تضمین شود.
شکستگی‌های تیبیا: تثبیت خارجی غیرمفصلی
گاهی اوقات می‌توان از یک فیکساتور خارجی استفاده کرد که مفصل را در بر نگیرد. اگر قطعه دیستال تیبیا به اندازه کافی بزرگ باشد که پین‌های فیکساتور خارجی نیم رزوه را در خود جای دهد، می‌توان از یک فیکساتور خارجی ساده استفاده کرد. برای بیمارانی که قطعات شکستگی متافیز کوچک دارند، یک فیکساتور خارجی هیبریدی متشکل از یک پین فیکساتور خارجی نیمه رزوه پروگزیمال و یک سیم کیرشنر ظریف دیستال به عنوان یک تکنیک درمانی موقت یا قطعی مفید است. هنگام استفاده از فیکساتورهای خارجی غیر اسپانی مفصلی برای شکستگی‌هایی با آلودگی بافت نرم باید احتیاط کرد. برداشتن این بافت آلوده، دبریدمان مسیر سوزن و بی‌حرکت کردن اندام در گچ تا زمان بهبود خوب زخم معمولاً قبل از انجام بی‌حرکتی قطعی ضروری است.
شرکت فناوری سیچوان چن آن هوی، با مسئولیت محدود
تماس: یویو
واتساپ: +8615682071283
Email: liuyaoyao@medtechcah.com
زمان ارسال: ۱۰ فوریه ۲۰۲۳
