اخبار - روش تثبیت داخلی صفحه استخوان ران

دو نوع روش جراحی ، پیچ های صفحه و پین های داخل عضلانی وجود دارد ، که اولی شامل پیچ های صفحه عمومی و پیچ های فشرده سازی سیستم AO است و دومی شامل پین های بسته بندی شده و بازپرداخت یا رتروگراد است. انتخاب بر اساس سایت خاص و نوع شکستگی است.
تثبیت پین داخل عضلانی مزایای قرار گرفتن در معرض کوچک ، سلب کمتر ، ثابت پایدار ، بدون نیاز به تثبیت خارجی و غیره را دارد. این مناسب برای 1/3 میانه ، شکستگی استخوان ران 1/3 ، شکستگی چند بخشی ، شکستگی پاتولوژیک است. برای شکستگی 1/3 پایین ، به دلیل حفره بزرگ مدولاری و بسیاری از استخوان های فسخ ، کنترل چرخش پین داخل عضلانی دشوار است و تثبیت ایمن نیست ، اگرچه می تواند با پیچ ها تقویت شود ، اما برای پیچ های صفحه فولادی مناسب تر است.

من تثبیت داخلی برای شکستگی شافت استخوان ران با ناخن داخل بدن را باز می کنم
(1) برش: یک برش جانبی جانبی جانبی یا خلفی در محل شکستگی ، با طول 10-12 سانتی متر ساخته شده است ، پوست را برش می دهد و فاشیای گسترده را نشان می دهد و عضله جانبی استخوان ران را نشان می دهد.
برش جانبی بر روی خط بین تروچانتر بیشتر و کندیل جانبی استخوان ران ساخته شده است ، و برش پوستی از برش جانبی خلفی یکسان است یا کمی بعد ، تفاوت اصلی این است که برش جانبی باعث ایجاد عضله جانبی جانبی می شود ، در حالی که برش جانبی خلفی باعث می شود تا از طریق موضع خلفی موضعی از طریق وستوس وستوس موضعی vastus vastus jateralis jateralis jateralis jore 3.5.5.2-1，3.5.5.2-2）

از طرف دیگر ، برش آنترول از طریق خط از ستون فقرات ایلیاک برتر قدامی تا لبه بیرونی پاتلا ساخته می شود و از طریق عضله جانبی استخوان ران و عضله استخوان ران ، که ممکن است به عضله فمورال واسطه ای و شاخه های عصبی به آن آسیب برساند ، به آن نیاز دارد و به سمت قوس های جانبی فمیل و روتراس فمریس و شاخه های روتراس از روتراس است. 3.5.5.2-3）

（2） قرار گرفتن در معرض: عضله استخوان ران جانبی را به جلو جدا کرده و بکشید و آن را در فاصله زمانی خود با Biceps Femoris وارد کنید ، یا به طور مستقیم عضله استخوان ران جانبی را بریده و از هم جدا کنید ، اما خونریزی بیشتر است. Periosteum را برش دهید تا انتهای شکسته فوقانی و تحتانی شکستگی استخوان ران را نشان دهد و دامنه را تا حدی که می توان مشاهده و ترمیم کرد ، آشکار کرد و بافت های نرم را تا حد ممکن بکشید.
（3） ترمیم تثبیت داخلی: اندام آسیب دیده را اضافه کنید ، انتهای شکسته پروگزیمال را در معرض دید قرار دهید ، شکوفه آلو یا سوزن داخل عضلانی V شکل را وارد کنید و سعی کنید اندازه گیری کنید که آیا ضخامت سوزن مناسب است. اگر باریک شدن حفره مدولاری وجود داشته باشد ، می توان از قسمت حفره مدولاری برای ترمیم صحیح و گسترش حفره استفاده کرد ، تا بتواند از ورود سوزن جلوگیری کند و قادر به بیرون کشیدن نباشد. انتهای شکسته پروگزیمال را با یک نگهدارنده استخوان برطرف کنید ، سوزن داخل بدن را به صورت رتروگرایانه وارد کنید ، از طریق تروچانتر بزرگتر به استخوان ران نفوذ کنید و هنگامی که پایان سوزن پوست را بالا می برد ، یک برش کوچک از 3cm را در محل بسازید و همچنان سوزن داخل بدن را در خارج از پوست قرار دهید. سوزن داخل عضلانی خارج شده ، هدایت می شود ، از طریق فورامن از trochanter بیشتر عبور می کند ، و سپس به صورت مجاورت به صفحه مقطع وارد می شود. سوزن های داخل عضلانی بهبود یافته دارای انتهای گرد کوچک با سوراخ های استخراج هستند. سپس نیازی به بیرون کشیدن و تغییر جهت نیست و سوزن را می توان بیرون زد و سپس یک بار مشت کرد. از طرف دیگر ، سوزن را می توان با استفاده از پین راهنما به صورت رتروگراد وارد کرد و در خارج از برش بیشتر تروسنتریک قرار گرفت و سپس می توان پین داخل بدن را در حفره مدولاری وارد کرد.
ترمیم بیشتر شکستگی. تراز آناتومیکی را می توان با استفاده از اهرم پین داخل عضلانی پروگزیمال در رابطه با محوری PRY ، کشش و شکستگی به دست آورد. تثبیت با یک نگهدارنده استخوان حاصل می شود ، و سپس پین داخل بدن به گونه ای هدایت می شود که سوراخ استخراج پین به صورت خلفی هدایت شود تا با انحنای استخوان ران مطابقت داشته باشد. انتهای سوزن باید به قسمت مناسب انتهای دیستال شکستگی برسد ، اما نه از طریق لایه غضروف ، و انتهای سوزن باید 2 سانتی متر در خارج از تروسنتر باقی بماند ، تا بعداً آن را برداشته شود. （شکل 3.5.5.2-4）。

پس از تثبیت ، حرکت منفعل اندام را امتحان کرده و هرگونه بی ثباتی را رعایت کنید. در صورت لزوم تعویض سوزن داخل بدن ضخیم تر ، می توان آن را برداشته و جایگزین کرد. در صورت وجود شل و بی ثباتی جزئی ، می توان پیچ را برای تقویت تثبیت اضافه کرد. （شکل 3.5.5.2-4）
سرانجام زخم در لایه ها شستشو و بسته شد. یک بوت گچ چرخش ضد خارجی قرار داده شده است.
اصلاح داخلی پیچ صفحه II
تثبیت داخلی با پیچ های صفحه فولادی در تمام قسمت های ساقه استخوان ران قابل استفاده است ، اما 1/3 پایین تر به دلیل حفره مدولاری گسترده برای این نوع تثبیت مناسب تر است. صفحه فلزی عمومی یا صفحه فولادی فشرده سازی AO می تواند استفاده شود. حالت دوم محکم تر و محکم تر و بدون تثبیت خارجی ثابت است. با این حال ، هیچ یک از آنها نمی توانند از نقش نقاب زدن به استرس جلوگیری کنند و با اصل قدرت برابر مطابقت داشته باشند ، که باید بهبود یابد.
این روش دارای دامنه لایه برداری بزرگتر ، تثبیت داخلی بیشتر ، بر بهبودی و همچنین کاستی هایی است.
هنگامی که فقدان شرایط پین داخل عضلانی وجود دارد ، انحنای مدولاری شکستگی قدیمی یا بخش بزرگی از غیرقابل تحمل و 1/3 پایین تر از شکستگی سازگار تر است.
(1) برش جانبی استخوان ران یا خلفی.
(2) (2) قرار گرفتن در معرض شکستگی ، و بسته به شرایط ، باید آن را با پیچ های صفحه تنظیم و داخلی ثابت کرد. صفحه را باید در سمت تنش جانبی قرار داد ، پیچ ها باید از هر دو طرف از قشر عبور کنند و طول صفحه باید 4-5 برابر قطر استخوان در محل شکستگی باشد. طول صفحه 4 تا 8 برابر قطر استخوان شکسته است. صفحات 6 تا 8 سوراخ معمولاً در استخوان ران استفاده می شود. قطعات بزرگ استخوانی با پیچ های اضافی را می توان برطرف کرد و تعداد زیادی از پیوند استخوان را می توان همزمان در قسمت داخلی شکستگی کمیته قرار داد. （شکل 3.5.5.2-5）。