اخبار - روش فیکساسیون داخلی صفحه فمورال

دو نوع روش جراحی وجود دارد، پیچ های صفحه ای و پین های داخل مدولاری، اولی شامل پیچ های صفحه عمومی و پیچ های صفحه تراکمی سیستم AO، و دومی شامل پین های رتروگراد یا رتروگراد بسته و باز است.انتخاب بر اساس محل خاص و نوع شکستگی است.
فیکساسیون پین داخل مدولاری دارای مزایای نوردهی کم، استریپ کمتر، تثبیت پایدار، عدم نیاز به تثبیت خارجی و غیره است. برای شکستگی استخوان ران 1/3، 1/3 فوقانی استخوان ران، شکستگی چند سگمنتال، شکستگی پاتولوژیک مناسب است.برای شکستگی 1/3 پایینی به دلیل حفره مدولاری بزرگ و تعداد زیادی استخوان اسفنجی، کنترل چرخش پین داخل مدولاری مشکل است و تثبیت آن ایمن نیست، اگرچه می توان آن را با پیچ تقویت کرد، اما مناسب تر است. برای پیچ های ورق فولادی

I تثبیت داخلی باز برای شکستگی شفت فمور با ناخن داخل مدولاری
(1) برش: برش جانبی یا خلفی فمورال در مرکز محل شکستگی به طول 10-12 سانتی متر ایجاد می شود که از طریق پوست و فاسیای پهن بریده می شود و عضله جانبی فمور را آشکار می کند.
برش جانبی بر روی خط بین تروکانتر بزرگ و کندیل جانبی استخوان ران ایجاد می شود و برش پوستی برش جانبی خلفی همان یا کمی دیرتر است، با تفاوت اصلی این است که برش جانبی عضله واستوس جانبی را می شکافد. در حالی که برش جانبی خلفی از طریق عضله واستوس لترالیس وارد فاصله خلفی عضله جانبی پهن می شود.

از طرف دیگر، برش قدامی جانبی از طریق خطی از ستون فقرات ایلیاک فوقانی قدامی تا لبه خارجی کشکک ایجاد می شود و از طریق عضله فمورال جانبی و عضله راست ران قابل دسترسی است که ممکن است به عضله میانی فمور و عصب آسیب برساند. به عضله فمورال جانبی و شاخه‌های شریان روتاتور فموریس خارجی منشعب می‌شود و بنابراین به ندرت یا هرگز استفاده نمی‌شود (شکل 3.5.5.2-3).

（2） قرار گرفتن در معرض: عضله جانبی فمور را جدا کرده و به سمت جلو بکشید و در فواصل آن با عضله دوسر ران وارد کنید یا مستقیماً عضله جانبی فمور را ببرید و جدا کنید اما خونریزی بیشتر است.پریوستوم را برش دهید تا انتهای شکستگی فمور بالا و پایین مشخص شود و دامنه آن تا حدی که قابل مشاهده و ترمیم باشد نمایان شود و بافت های نرم را تا حد امکان کم کنید.
(3) ترمیم تثبیت داخلی: اندام آسیب دیده را اضافه کنید، انتهای شکسته نزدیک را در معرض دید قرار دهید، شکوفه آلو یا سوزن V شکل داخل مدولاری را وارد کنید و سعی کنید ضخامت سوزن را اندازه بگیرید.در صورت باریک شدن حفره مدولاری می توان از گشاد کننده حفره مدولاری برای ترمیم و انبساط مناسب حفره استفاده کرد تا از وارد نشدن سوزن و بیرون کشیدن آن جلوگیری شود.انتهای شکسته پروگزیمال را با یک نگهدارنده استخوان ثابت کنید، سوزن داخل مدولاری را به صورت رتروگراد وارد کنید، از تروکانتر بزرگتر به استخوان ران نفوذ کنید و زمانی که انتهای سوزن پوست را به سمت بالا فشار داد، یک برش کوچک به اندازه 3 سانتی متر در محل ایجاد کنید و به وارد کردن ادامه دهید. سوزن داخل مدولاری تا زمانی که در خارج از پوست قرار گیرد.سوزن داخل مدولاری بیرون کشیده می‌شود، هدایت می‌شود، از سوراخ تروکانتر بزرگتر عبور می‌کند و سپس به صورت نزدیک به سطح مقطع وارد می‌شود.سوزن های داخل مدولاری بهبود یافته دارای انتهای گرد کوچک با سوراخ های استخراج هستند.سپس دیگر نیازی به بیرون کشیدن و تغییر جهت نیست و می توان سوزن را بیرون زده و سپس یک بار به داخل آن سوراخ کرد.روش دیگر، سوزن را می توان به صورت رتروگراد با یک پین راهنما وارد کرد و در خارج از برش تروکانتریک بزرگتر قرار داد و سپس پین داخل مدولاری را می توان در حفره مدولاری قرار داد.
ترمیم بیشتر شکستگی.تراز آناتومیکی را می توان با استفاده از اهرم پین داخل مدولری پروگزیمال در ارتباط با چرخش استخوان، کشش و تاپینگ شکستگی به دست آورد.تثبیت با یک نگهدارنده استخوان انجام می شود و سپس پین داخل مدولاری رانده می شود تا سوراخ استخراج پین به سمت عقب هدایت شود تا با انحنای استخوان ران مطابقت داشته باشد.انتهای سوزن باید به قسمت مناسب انتهای دیستال شکستگی برسد، اما نه از طریق لایه غضروف، و انتهای سوزن باید 2 سانتی متر خارج از تروکانتر باقی بماند تا بتوان بعداً آن را خارج کرد. 3.5.5.2-4).

پس از فیکساسیون، حرکت غیرفعال اندام را امتحان کنید و هرگونه ناپایداری را مشاهده کنید.در صورت نیاز به تعویض سوزن ضخیم‌تر داخل مدولاری، می‌توان آن را برداشت و جایگزین کرد.اگر کمی شل شدن و ناپایداری وجود داشته باشد، می توان یک پیچ برای تقویت فیکساسیون اضافه کرد. (شکل 3.5.5.2-4).
زخم در نهایت شسته و لایه لایه بسته شد.چکمه گچی ضد چرخش بیرونی قرار داده شده است.
تثبیت داخلی پیچ صفحه II
تثبیت داخلی با پیچ های صفحه فولادی را می توان در تمام قسمت های ساقه فمور استفاده کرد، اما 1/3 پایینی به دلیل حفره مدولاری وسیع برای این نوع فیکساسیون مناسب تر است.می توان از ورق فولادی عمومی یا ورق فولادی فشرده سازی AO استفاده کرد.دومی بدون تثبیت خارجی محکم تر و محکم تر است.با این حال، هیچ یک از آنها نمی توانند از نقش پوشاندن استرس اجتناب کنند و با اصل قدرت برابر مطابقت داشته باشند که نیاز به بهبود دارد.
این روش دارای محدوده لایه برداری بیشتر، تثبیت داخلی بیشتر، موثر بر بهبودی و همچنین دارای کاستی هایی است.
در صورت عدم وجود شرایط پین داخل مدولاری، انحنای مدولاری شکستگی قدیمی یا بخش بزرگی از غیر قابل عبور و 1/3 پایینی شکستگی سازگارتر است.
(1) برش جانبی فمور یا خلفی.
(2) (2) قرار گرفتن در معرض شکستگی، و بسته به شرایط، باید تنظیم شود و در داخل با پیچ های صفحه ثابت شود.صفحه باید در سمت کشش جانبی قرار داده شود، پیچ ها باید از دو طرف از کورتکس عبور کنند و طول صفحه باید 4-5 برابر قطر استخوان در محل شکستگی باشد.طول صفحه 4 تا 8 برابر قطر استخوان شکسته است.معمولا از صفحات 6 تا 8 سوراخ در استخوان ران استفاده می شود.قطعات بزرگ استخوان خرد شده را می توان با پیچ های اضافی ثابت کرد، و تعداد زیادی گرافت استخوان را می توان همزمان در سمت داخلی شکستگی خرد شده قرار داد. (شکل 3.5.5.2-5).