بنر

"فیکساسیون داخلی شکستگی‌های تنه استخوان بازو با استفاده از تکنیک استئوسنتز صفحه داخلی داخلی (MIPPO)".

معیارهای قابل قبول برای بهبود شکستگی‌های تنه استخوان بازو عبارتند از زاویه قدامی-خلفی کمتر از 20 درجه، زاویه جانبی کمتر از 30 درجه، چرخش کمتر از 15 درجه و کوتاه شدن کمتر از 3 سانتی‌متر. در سال‌های اخیر، با افزایش تقاضا برای عملکرد اندام فوقانی و بهبودی زودهنگام در زندگی روزمره، درمان جراحی شکستگی‌های تنه استخوان بازو رایج‌تر شده است. روش‌های اصلی شامل پلاک‌گذاری قدامی، قدامی-خارجی یا خلفی برای تثبیت داخلی و همچنین میخ‌گذاری داخل استخوانی است. مطالعات نشان می‌دهد که میزان جوش نخوردن برای تثبیت داخلی شکستگی‌های استخوان بازو با جااندازی باز تقریباً 4 تا 13 درصد است و آسیب عصب رادیال ناشی از عمل جراحی در حدود 7 درصد موارد رخ می‌دهد.

برای جلوگیری از آسیب عصب رادیال ناشی از جراحی و کاهش میزان جوش نخوردن در جااندازی باز، محققان داخلی در چین رویکرد داخلی را با استفاده از تکنیک MIPPO برای رفع شکستگی‌های تنه استخوان بازو اتخاذ کرده‌اند و به نتایج خوبی دست یافته‌اند.

اسکاچ (1)

روش‌های جراحی

مرحله اول: موقعیت‌دهی. بیمار در وضعیت طاقباز دراز می‌کشد، اندام آسیب‌دیده ۹۰ درجه از بدن دور شده و روی تخت عمل به پهلو قرار می‌گیرد.

اسکاچ (2)

مرحله دوم: برش جراحی. در روش مرسوم تثبیت تک صفحه‌ای داخلی (Kanghui) برای بیماران، دو برش طولی تقریباً ۳ سانتی‌متری در نزدیکی انتهای پروگزیمال و دیستال ایجاد می‌شود. برش پروگزیمال به عنوان ورودی برای دسترسی جزئی به عضله دلتوئید و پکتورالیس ماژور عمل می‌کند، در حالی که برش دیستال در بالای اپی‌کندیل داخلی استخوان بازو، بین عضلات دو سر بازویی و سه سر بازویی قرار دارد.

اسکاچ (4)
اسکاچ (3)

▲ نمودار شماتیک برش پروگزیمال.

①: برش جراحی؛ ②: ورید سفالیک؛ ③: عضله سینه‌ای بزرگ؛ ④: عضله دلتوئید.

▲ نمودار شماتیک برش انتهایی.

①: عصب مدیان؛ ②: عصب اولنار؛ ③: عضله بازویی؛ ④: برش جراحی.

مرحله سوم: قرار دادن و تثبیت پلاک. پلاک از طریق برش پروگزیمال وارد می‌شود، به سطح استخوان چسبیده و از زیر عضله براکیالیس عبور می‌کند. پلاک ابتدا به انتهای پروگزیمال شکستگی تنه استخوان بازو محکم می‌شود. متعاقباً، با کشش چرخشی روی اندام فوقانی، شکستگی بسته و تراز می‌شود. پس از جااندازی رضایت‌بخش تحت فلوروسکوپی، یک پیچ استاندارد از طریق برش دیستال وارد می‌شود تا پلاک را به سطح استخوان محکم کند. سپس پیچ قفل‌کننده سفت می‌شود و تثبیت پلاک تکمیل می‌گردد.

اسکاچ (6)
اسکاچ (5)

▲ نمودار شماتیک تونل صفحه فوقانی.

①: عضله بازویی (براکیالیس)؛ ②: عضله دوسر بازویی؛ ③: عروق و اعصاب داخلی؛ ④: عضله سینه‌ای بزرگ.

▲ نمودار شماتیک تونل دیستال پلیت.

①: عضله بازویی (براکیالیس)؛ ②: عصب مدیان؛ ③: عصب اولنار.


زمان ارسال: نوامبر-10-2023