اخبار - تشخیص پارگی منیسک مفصل زانو با MRI

منیسک بین کندیل‌های داخلی و خارجی استخوان ران و کندیل‌های داخلی و خارجی استخوان تیبیا قرار دارد و از غضروف فیبری با درجه خاصی از تحرک تشکیل شده است که می‌تواند همراه با حرکت مفصل زانو حرکت کند و نقش مهمی در صاف کردن و تثبیت مفصل زانو ایفا می‌کند. هنگامی که مفصل زانو به طور ناگهانی و قوی حرکت می‌کند، به راحتی می‌تواند باعث آسیب و پارگی منیسک شود.

در حال حاضر MRI بهترین ابزار تصویربرداری برای تشخیص آسیب‌های منیسک است. در ادامه، یک مورد پارگی منیسک توسط دکتر پریانکا پراکاش از گروه تصویربرداری دانشگاه پنسیلوانیا، به همراه خلاصه‌ای از طبقه‌بندی و تصویربرداری پارگی‌های منیسک ارائه شده است.

شرح حال اولیه: بیمار پس از زمین خوردن به مدت یک هفته درد زانوی چپ داشت. نتایج بررسی MRI مفصل زانو به شرح زیر است.

ویژگی‌های تصویربرداری: شاخ خلفی منیسک داخلی زانوی چپ کند شده است و تصویر کرونال علائم پارگی منیسک را نشان می‌دهد که به پارگی شعاعی منیسک نیز معروف است.

تشخیص: پارگی شعاعی شاخ خلفی منیسک داخلی زانوی چپ.

آناتومی منیسک: در تصاویر ساژیتال MRI، گوشه‌های قدامی و خلفی منیسک به شکل مثلث هستند که گوشه خلفی بزرگتر از گوشه قدامی است.

انواع پارگی منیسک در زانو

۱. پارگی شعاعی: جهت پارگی عمود بر محور طولی منیسک است و به صورت جانبی از لبه داخلی منیسک تا حاشیه سینوویال آن، چه به صورت پارگی کامل و چه به صورت پارگی ناقص، امتداد می‌یابد. تشخیص با از بین رفتن شکل پاپیونی منیسک در موقعیت کرونال و کند شدن نوک مثلثی منیسک در موقعیت ساژیتال تأیید می‌شود. ۲. پارگی افقی: پارگی افقی.

۲. پارگی افقی: پارگی با جهت‌گیری افقی که منیسک را به دو قسمت بالایی و پایینی تقسیم می‌کند و در تصاویر کرونال MRI به بهترین شکل دیده می‌شود. این نوع پارگی معمولاً با کیست منیسک همراه است.

۳. پارگی طولی: پارگی به موازات محور طولی منیسک جهت گیری شده و منیسک را به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می کند. این نوع پارگی معمولاً به لبه داخلی منیسک نمی رسد.

۴. پارگی مرکب: ترکیبی از سه نوع پارگی فوق.