اخبار - تشخیص MRI پارگی منیسک مفصل زانو

منیسک در بین مجراهای داخلی و جانبی استخوان ران و مجراهای تیبیال داخلی و جانبی واقع شده است و از فیبروکارتیلژ با درجه خاصی از تحرک تشکیل شده است که می تواند به همراه حرکت مفصل زانو جابجا شود و نقش مهمی در صاف کردن و تثبیت مفصل زانو بازی می کند. هنگامی که مفصل زانو به طور ناگهانی و شدید حرکت می کند ، به راحتی می توان آسیب و پارگی منیسک را ایجاد کرد.

MRI در حال حاضر بهترین ابزار تصویربرداری برای تشخیص صدمات منیسک است. در زیر موردی از پارگی منیسک ارائه شده توسط دکتر پریانکا پراکاش از گروه تصویربرداری ، دانشگاه پنسیلوانیا ، به همراه خلاصه ای از طبقه بندی و تصویربرداری از اشکهای منیسک ارائه شده است.

تاریخچه اساسی: بیمار پس از سقوط ، یک هفته درد زانو را ترک کرده بود. نتایج معاینه MRI مفصل زانو به شرح زیر است.

ویژگی های تصویربرداری: شاخ خلفی منیسک داخلی زانوی چپ مبهم است ، و تصویر تاج نشانه هایی از یک پارگی منیسک را نشان می دهد که به عنوان یک پارگی شعاعی منیسک نیز شناخته می شود.

تشخیص: پارگی شعاعی شاخ خلفی منیسک داخلی زانو سمت چپ.

آناتومی منیسک: روی تصاویر ساژیتال MRI ، گوشه های قدامی و خلفی منیسک مثلثی هستند و گوشه خلفی بزرگتر از گوشه قدامی است.

انواع اشکهای منیسک در زانو

1. اشک شعاعی: جهت پارگی عمود بر محور طولانی منیسک است و به طور جانبی از لبه داخلی منیسک تا حاشیه سینوویال آن ، یا به عنوان یک اشک کامل یا ناقص گسترش می یابد. این تشخیص با از دست دادن شکل کمان خسته کننده منیسک در موقعیت تاج و لکه دار کردن نوک مثلثی منیسک در موقعیت ساژیتال تأیید می شود. 2. اشک افقی: اشک افقی.

2. پارگی افقی: پارگی افقی که منیسک را به قسمتهای فوقانی و پایین تقسیم می کند و به بهترین وجه در تصاویر تاج MRI دیده می شود. این نوع اشک معمولاً با کیست منیسک همراه است.

3. اشک طولی: پارگی به موازات محور طولانی منیسک ایجاد شده و منیسک را به قسمت های داخلی و بیرونی تقسیم می کند. این نوع اشک معمولاً به لبه داخلی منیسک نمی رسد.

4. پارگی مرکب: ترکیبی از سه نوع اشک فوق.