منیسک بین کندیل های داخلی و جانبی فمورال و کندیل های داخلی و خارجی تیبیا قرار دارد و از فیبرو غضروف با درجه تحرک خاصی تشکیل شده است که می تواند همراه با حرکت مفصل زانو حرکت کند و نقش رشته ای مهمی در زانو دارد. صاف کردن و تثبیت مفصل زانو.هنگامی که مفصل زانو به طور ناگهانی و شدید حرکت می کند، ایجاد آسیب و پارگی مینیسک آسان است.
ام آر آی در حال حاضر بهترین ابزار تصویربرداری برای تشخیص آسیب های منیسک است.مورد زیر یک مورد پارگی مینیسک ارائه شده توسط دکتر پریانکا پراکاش از گروه تصویربرداری دانشگاه پنسیلوانیا به همراه خلاصه ای از طبقه بندی و تصویربرداری از پارگی های منیسک است.
سابقه اولیه: بیمار به مدت یک هفته پس از زمین خوردن زانو درد داشت.نتایج آزمایش MRI مفصل زانو به شرح زیر است.
ویژگی های تصویربرداری: شاخ خلفی منیسک داخلی زانوی چپ کج شده است و تصویر کرونر نشانه هایی از پارگی مینیسک را نشان می دهد که به پارگی شعاعی مینیسک نیز معروف است.
تشخیص: پارگی شعاعی شاخ خلفی منیسک داخلی زانوی چپ.
آناتومی مینیسک: در تصاویر ساژیتال MRI، گوشه های قدامی و خلفی منیسک مثلثی شکل هستند و گوشه خلفی بزرگتر از گوشه قدامی است.
انواع پارگی منیسک در زانو
1. پارگی شعاعی: جهت پارگی عمود بر محور بلند مینیسک است و به صورت جانبی از لبه داخلی مینیسک تا حاشیه سینوویال آن امتداد می یابد، چه به صورت پارگی کامل یا ناقص.تشخیص با از بین رفتن شکل پاپیونی مینیسک در وضعیت کرونال و کند شدن نوک مثلثی منیسک در وضعیت ساژیتال تایید می شود.2. پارگی افقی: پارگی افقی.
2. پارگی افقی: پارگی با جهت افقی که منیسک را به دو قسمت فوقانی و تحتانی تقسیم می کند و در تصاویر تاج MRI بهتر دیده می شود.این نوع پارگی معمولاً با کیست منیسک همراه است.
3. پارگی طولی: پارگی به موازات محور بلند مینیسک جهت گیری می کند و منیسک را به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می کند.این نوع پارگی معمولاً به لبه داخلی منیسک نمی رسد.
4. پارگی مرکب: ترکیبی از سه نوع اشک فوق.
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی روش انتخابی برای پارگی منیسک است و برای تشخیص پارگی باید دو معیار زیر رعایت شود.
1. سیگنال های غیر طبیعی در منیسک حداقل دو سطح متوالی به سطح مفصلی.
2. مورفولوژی غیر طبیعی منیسک.
بخش ناپایدار منیسک معمولاً با آرتروسکوپی برداشته می شود.
زمان ارسال: مارس-18-2024
