در حال حاضر ، استفاده ازبراکت های تثبیت خارجیدر درمان شکستگی ها را می توان به دو دسته تقسیم کرد: تثبیت موقت خارجی و تثبیت خارجی دائمی ، و اصول کاربرد آنها نیز متفاوت است.
تثبیت موقت خارجی.
این مناسب برای بیمارانی است که شرایط سیستمیک و محلی آنها اجازه می دهد یا نمی تواند سایر درمان ها را تحمل کند. اگر شکستگی با سوختگی وجود نداشته باشد ، آنها فقط برای تثبیت موقت با براکت های تثبیت خارجی مناسب یا تحمل می شوند. پس از بهبود شرایط سیستمیک یا محلی ،تثبیت خارجیحذف شده است صفحه یا ناخن داخل عضلانی ، اما همچنین ممکن است که این تثبیت خارجی موقت بدون تغییر باقی بماند و به درمان نهایی شکستگی تبدیل شود.
برای بیماران مبتلا به شکستگی شدید باز یا صدمات متعدد که برای تثبیت داخلی مناسب نیستند ، مناسب است. هنگامی که انتخاب یک روش داخلی بهتر برای چنین صدماتی دشوار است ، تثبیت خارجی یک روش تثبیت بهتر است.
تثبیت دائمی خارجی.
هنگام استفاده از تثبیت خارجی دائمی برای درمان شکستگی ها ، لازم است که ویژگی های مکانیکی داربست های مورد استفاده و تأثیر آنها در فرآیند بهبود شکستگی را تسلط و درک کنید ، به گونه ای که اطمینان حاصل شود که داربست های تثبیت خارجی در کل فرآیند بهبود شکستگی استفاده می شود و در نهایت به بهبودی رضایت بخش استخوان می رسند. ، و مشکلات مرتبط با آن که ممکن است در طی فرآیند بوجود بیاید ، مانند عفونت دستگاه سوزن و ناراحتی موضعی نیز باید در نظر گرفته شود.
هنگام استفادهتثبیت خارجیبه عنوان یک روش دائمی برای درمان شکستگی های تازه ، باید از استنت با استحکام بیرونی خارجی استفاده شود و تثبیت اولیه و پایدار ممکن است بهترین محیط را برای بافت نرم موضعی و بهبود شکستگی زودرس فراهم کند. با این حال ، زمان این تثبیت داخلی قوی نباید بیش از حد طولانی حفظ شود ، زیرا باعث جلوگیری از استرس موضعی شکستگی و باعث پوکی استخوان ، دژنراسیون یا عدم اتحاد در محل شکستگی می شود. انتهای شکستگی به تدریج بار را تحمل می کند ، که برای تحریک و ترویج روند بهبودی استخوان محلی مفید است تا زمانی که شکستگی به طور محکم بهبود یابد. از نظر بالینی ، پس از وقوع پدیده بهبود استخوان محلی ، محل شکستگی اولیه کالوس تشکیل می شود و به تدریج تحمل بار می تواند کالوس اولیه را به یک کالوس درمانی تبدیل کند. این فشار خالص یا فشار هیدرواستاتیک در انتهای شکستگی می تواند تمایز سلولهای بینابینی را تحریک کند ، که به خونریزی محلی کافی نیاز دارد ، در غیر این صورت بر روند بهبود استخوان تأثیر می گذارد. عوامل مؤثر بر روند بهبودی استخوان شامل خونریزی موضعی در محل شکستگی و روشهای ثابت خارجی و غیره است.
در درمان تثبیت خارجی برای شکستگی ها ، تثبیت قوی موضعی باید حاصل شود ، و سپس قدرت تثبیت به تدریج کاهش می یابد تا شکستگی به پایان برسد تا بار را تحمل کند و روند بهبودی استخوان را برای به دست آوردن اجماع ترویج کند ، اما چه مدت طول می کشد تا قدرت تثبیت را تغییر دهد تا شکستگی پایان یابد؟ پنجره زمانی بهینه برای شروع بار کاملاً واضح است. تثبیت شکستگی توسط فیکسچر خارجی نوعی تثبیت انعطاف پذیر است. اصل این تثبیت انعطاف پذیر اساس صفحه قفل امروز است. ساختار آن شبیه به تثبیت خارجی است ، از جمله استفاده از صفحات طولانی تر و پیچ های کمتری برای دستیابی به اثر بهتر درمان: پیچ در آن قفل شده استفلاستیکبرای دستیابی به یک اثر تثبیت مفید.
بر اساس همین اصل ، استنت حلقه شکل از طریق نخ سوزن چند جهته به تثبیت اولیه شرکت می رسد. در ابتدا ، تحمل وزن برای حفظ تثبیت شرکت محلی کاهش می یابد. بعداً ، تحمل وزن به تدریج افزایش می یابد تا باعث افزایش محوری شود و تحریک به انتهای شکستگی برای تقویت شکستگی و تثبیت فراهم شود. این قاب به خودی خود سخت و پایدار است و در پایان همان نتیجه حاصل می شود.
زمان پست: ژوئن -02-2022
