شکستگی مچ پا یک آسیب بالینی شایع است.به دلیل ضعیف بودن بافتهای نرم اطراف مفصل مچ پا، اختلال قابل توجهی در جریان خون پس از آسیب ایجاد میشود و بهبودی را به چالش میکشد.بنابراین، برای بیمارانی که آسیب دیدگی مچ پا باز یا کوفتگیهای بافت نرم دارند که نمیتوانند سریعاً تحت فیکساسیون داخلی قرار گیرند، معمولاً از فریمهای ثابت خارجی همراه با کاهش بسته و فیکس با استفاده از سیمهای Kirschner برای تثبیت موقت استفاده میشود.درمان قطعی در مرحله دوم پس از بهبود وضعیت بافت نرم انجام می شود.
پس از شکستگی خرد شده مالئول جانبی، تمایل به کوتاه شدن و چرخش نازک نی وجود دارد.اگر در مرحله اولیه اصلاح نشود، مدیریت کوتاه شدن مزمن فیبولار و تغییر شکل چرخشی بعدی در مرحله دوم چالش برانگیزتر می شود.برای پرداختن به این موضوع، محققان خارجی رویکرد جدیدی را برای کاهش و تثبیت یک مرحلهای شکستگیهای مالیولوس جانبی همراه با آسیب شدید بافت نرم، با هدف بازگرداندن طول و چرخش پیشنهاد کردهاند.
نکته کلیدی 1: اصلاح کوتاه شدن و چرخش فیبولار.
شکستگیهای متعدد یا شکستگیهای خرد شده فیبولا/مالئول جانبی معمولاً منجر به کوتاه شدن فیبولار و تغییر شکل چرخش خارجی میشود:
▲ تصویر کوتاه شدن فیبولار (A) و چرخش خارجی (B).
با فشردن دستی انتهای شکسته شده با انگشتان، معمولاً می توان به کاهش شکستگی مالئول جانبی دست یافت.اگر فشار مستقیم برای جااندازی کافی نباشد، می توان یک برش کوچک در امتداد لبه قدامی یا خلفی نازک نی ایجاد کرد و می توان از انبرپس کاهش دهنده برای بستن و تغییر موقعیت شکستگی استفاده کرد.
▲ تصویر چرخش خارجی مالئول جانبی (A) و کاهش پس از فشرده سازی دستی توسط انگشتان (B).
▲ تصویر استفاده از یک برش کوچک و فورسپس کاهش دهنده برای کاهش کمکی.
نکته کلیدی 2: حفظ کاهش.
به دنبال کاهش شکستگی مالئول جانبی، دو سیم کیرشنر 1.6 میلی متری بدون رزوه از طریق قطعه دیستال مالئول جانبی وارد می شود.آنها مستقیماً برای تثبیت قطعه مالئول جانبی به استخوان درشت نی، حفظ طول و چرخش مالئول جانبی و جلوگیری از جابجایی بعدی در طول درمان بیشتر قرار می گیرند.
در طول تثبیت قطعی در مرحله دوم، سیمهای کیرشنر را میتوان از سوراخهای صفحه عبور داد.هنگامی که صفحه به طور ایمن ثابت شد، سیمهای Kirschner برداشته میشوند و سپس برای تثبیت بیشتر، پیچها از سوراخهای سیم Kirschner وارد میشوند.
زمان ارسال: دسامبر-11-2023