شکستگی یا فروریختگی جانبی صفحه تیبیا شایع‌ترین نوع شکستگی صفحه تیبیا است. هدف اصلی جراحی، بازیابی صافی سطح مفصل و تراز کردن اندام تحتانی است. سطح مفصل فروریخته، هنگامی که بالا آورده می‌شود، یک نقص استخوانی در زیر غضروف به جا می‌گذارد که اغلب نیاز به قرار دادن استخوان ایلیاک اتوژن، استخوان آلوگرافت یا استخوان مصنوعی دارد. این کار دو هدف را دنبال می‌کند: اول، بازیابی پشتیبانی ساختاری استخوانی و دوم، تسریع بهبود استخوان.
با توجه به برش اضافی مورد نیاز برای استخوان ایلیاک اتوژن که منجر به ترومای جراحی بیشتر می‌شود، و خطرات بالقوه رد پیوند و عفونت مرتبط با استخوان آلوگرافت و استخوان مصنوعی، برخی از محققان یک رویکرد جایگزین را در طول جااندازی باز و تثبیت داخلی پلاتوی تیبیای جانبی (ORIF) پیشنهاد می‌کنند. آنها پیشنهاد می‌کنند که همان برش در طول عمل به سمت بالا امتداد یابد و از پیوند استخوان اسفنجی از کندیل جانبی فمور استفاده شود. چندین گزارش موردی این تکنیک را مستند کرده‌اند.
این مطالعه شامل ۱۲ مورد با داده‌های تصویربرداری کامل بود. در تمام بیماران، از روش معمول جراحی قدامی جانبی تیبیا استفاده شد. پس از نمایان شدن پلاتوی تیبیا، برش به سمت بالا امتداد یافت تا کندیل جانبی فمور نمایان شود. از یک دستگاه استخراج استخوان اکمن ۱۲ میلی‌متری استفاده شد و پس از سوراخ کردن قشر خارجی کندیل فمور، استخوان اسفنجی از کندیل جانبی در چهار مرحله مکرر برداشته شد. حجم به‌دست‌آمده از ۲۰ تا ۴۰ سی‌سی متغیر بود.
پس از شستشوی مکرر کانال استخوان، در صورت لزوم می‌توان از اسفنج هموستاتیک استفاده کرد. استخوان اسفنجی برداشت شده در نقص استخوانی زیر فلات جانبی تیبیا کاشته می‌شود و پس از آن تثبیت داخلی معمول انجام می‌شود. نتایج نشان می‌دهد:
۱. برای تثبیت داخلی پلاتوی تیبیا، همه بیماران بهبودی شکستگی را تجربه کردند.
② هیچ درد یا عارضه قابل توجهی در محلی که استخوان از کندیل جانبی برداشته شده بود، مشاهده نشد.
۳- بهبود استخوان در محل برداشت: از بین ۱۲ بیمار، ۳ نفر بهبود کامل استخوان کورتیکال، ۸ نفر بهبود نسبی و ۱ نفر هیچ بهبود واضحی در استخوان کورتیکال نشان ندادند.
④ تشکیل ترابکول‌های استخوانی در محل برداشت: در 9 مورد، هیچ تشکیل واضحی از ترابکول‌های استخوانی وجود نداشت و در 3 مورد، تشکیل جزئی ترابکول‌های استخوانی مشاهده شد.
⑤ عوارض آرتروز: در بین 12 بیمار، 5 نفر دچار آرتروز پس از سانحه مفصل زانو شدند. یک بیمار چهار سال بعد تحت عمل تعویض مفصل قرار گرفت.
در نتیجه، برداشت استخوان اسفنجی از کندیل جانبی فمور همان طرف منجر به بهبود خوب استخوان پلاتوی تیبیا بدون افزایش خطر عوارض بعد از عمل می‌شود. این تکنیک می‌تواند در عمل بالینی مورد توجه و ارجاع قرار گیرد.
زمان ارسال: ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳
