بنر

تکنیک‌های جراحی | سه رویکرد جراحی برای نمایان کردن «قوزک خلفی»

شکستگی‌های مفصل مچ پا که در اثر نیروهای چرخشی یا عمودی ایجاد می‌شوند، مانند شکستگی‌های پیلون، اغلب قوزک خلفی را درگیر می‌کنند. در حال حاضر، نمایان شدن «قوزک خلفی» از طریق سه رویکرد اصلی جراحی حاصل می‌شود: رویکرد خلفی جانبی، رویکرد خلفی میانی و رویکرد خلفی میانی اصلاح‌شده. بسته به نوع شکستگی و مورفولوژی قطعات استخوان، می‌توان رویکرد مناسبی را انتخاب کرد. محققان خارجی مطالعات تطبیقی ​​در مورد محدوده نمایان شدن قوزک خلفی و تنش وارد بر دسته‌های عروقی و عصبی مفصل مچ پا مرتبط با این سه رویکرد انجام داده‌اند.

شکستگی‌های مفصل مچ پا که در اثر نیروهای چرخشی یا عمودی ایجاد می‌شوند، مانند شکستگی‌های پیلون، اغلب قوزک خلفی را درگیر می‌کنند. در حال حاضر، نمایان کردن «قوزک خلفی» از طریق سه رویکرد اصلی جراحی انجام می‌شود: رویکرد خلفی جانبی، رویکرد خلفی میانی و رویکرد خلفی میانی اصلاح‌شده. بسته به نوع شکستگی و مورفولوژی قطعات استخوان، می‌توان رویکرد مناسبی را انتخاب کرد. محققان خارجی مطالعات تطبیقی ​​در مورد محدوده نمایان شدن قوزک خلفی و کشش انجام داده‌اند.

روی دسته‌های عروقی و عصبی مفصل مچ پا که با این سه رویکرد مرتبط هستند.

خلفی داخلی اصلاح‌شده1 

۱. رویکرد خلفی-میانی

رویکرد خلفی داخلی شامل ورود بین فلکسور بلند انگشتان پا و عروق تیبیال خلفی است. این رویکرد می‌تواند ۶۴٪ از قوزک خلفی را نمایان کند. کشش روی دسته‌های عروقی و عصبی در سمت این رویکرد ۲۱.۵ نیوتن (۱۹.۷-۲۴.۱) اندازه‌گیری می‌شود.

خلفی داخلی اصلاح‌شده۲ 

▲ رویکرد خلفی داخلی (فلش زرد). ۱. تاندون تیبیال خلفی؛ ۲. تاندون خم کننده بلند انگشتان پا؛ ۳. عروق تیبیال خلفی؛ ۴. عصب تیبیال؛ ۵. تاندون آشیل؛ ۶. تاندون خم کننده بلند شست پا. AB=5.5CM، محدوده قرارگیری قوزک خلفی (AB/AC) ۶۴٪ است.

 

۲. رویکرد جانبی خلفی

رویکرد جانبی خلفی شامل ورود بین تاندون‌های پرونئوس لونگوس و برویس و تاندون فلکسور هالوسیس لونگوس است. این رویکرد می‌تواند ۴۰٪ از قوزک خلفی را در معرض دید قرار دهد. کشش روی دسته‌های عروقی و عصبی در سمت این رویکرد ۱۶.۸ نیوتن (۱۵.۰-۱۹.۰) اندازه‌گیری می‌شود.

خلفی داخلی اصلاح‌شده۳ 

▲ رویکرد جانبی خلفی (فلش زرد). ۱. تاندون تیبیال خلفی؛ ۲. تاندون خم کننده بلند انگشتان پا؛ ۴. عروق تیبیال خلفی؛ ۴. عصب تیبیال؛ ۵. تاندون آشیل؛ ۶. تاندون خم کننده بلند شست پا؛ ۷. تاندون پرونئوس برویس؛ ۸. تاندون پرونئوس لونگوس؛ ۹. ورید صافن کوچک؛ ۱۰. عصب فیبولار مشترک. AB=5.0CM، محدوده قرارگیری قوزک خلفی (BC/AB) ۴۰٪ است.

 

۳. رویکرد اصلاح‌شده خلفی-میانی

رویکرد خلفی داخلی اصلاح‌شده شامل ورود بین عصب تیبیال و تاندون خم‌کننده بلند شست پا است. این رویکرد می‌تواند ۹۱٪ از قوزک خلفی را در معرض دید قرار دهد. کشش روی دسته‌های عروقی و عصبی در کنار این رویکرد ۷.۰ نیوتن (۶.۲-۷.۹) اندازه‌گیری می‌شود.

خلفی داخلی اصلاح‌شده ۴ 

▲ رویکرد خلفی داخلی اصلاح‌شده (فلش زرد). ۱. تاندون تیبیال خلفی؛ ۲. تاندون خم‌کننده بلند انگشتان پا؛ ۳. عروق تیبیال خلفی؛ ۴. عصب تیبیال؛ ۵. تاندون خم‌کننده بلند شست پا؛ ۶. تاندون آشیل. AB=۴.۷CM، محدوده قرارگیری قوزک خلفی (BC/AB) ۹۱٪ است.


زمان ارسال: ۲۷ دسامبر ۲۰۲۳