سه علت اصلی دررفتگی آرنج

درمان سریع آرنج دررفتگی بسیار مهم است تا بر کار و زندگی روزمره شما تأثیری نگذارد، اما ابتدا باید بدانید که چرا دررفتگی آرنج با هم دارید و چگونه باید آن را درمان کنید تا بتوانید از آن نهایت استفاده را ببرید!

علل دررفتگی آرنج

اولین علت، جمعیت غالب نوجوانان است و ممکن است ناشی از خشونت غیرمستقیم باشد.به طور کلی زمانی که فرد می افتد، کف دست روی زمین قرار می گیرد و مفصل آرنج کاملاً کشیده می شود، این مفصل در معرض افزایش آنی نیرو قرار می گیرد که ممکن است منجر به ترشح مفصل و دررفتگی مفصل آرنج شود.

علت دوم ممکن است این باشد که با افزایش سن، استخوان‌های برخی افراد به میزان قابل توجهی کلسیف می‌شوند و به دلیل جابجایی زیاد افراد و عدم توجه زیاد به استحکام استفاده از کلید در مفاصل، کمبود مایع روان‌کننده مفاصل در مفصل وجود دارد. زندگیاین منجر به افزایش اصطکاک می شود که به مرور زمان می تواند منجر به دررفتگی مفصل آرنج شود.

علت سوم این استدررفتگی مفصلناشی از خشونت مستقیم است که ممکن است در اثر تصادفی در زندگی ایجاد شود، مثلاً تصادف رانندگی یا علل دیگر دررفتگی آرنج، و چهارمین علت دررفتگی آرنج شکافته است که ناشی از توانایی قرار دادن حلقه در اطراف حرکت است. بیش از حد

درمان دررفتگی مفاصل آرنج

اندیکاسیون های جراحی: (1) کسانی که در جابجایی بسته شکست خورده اند، یا کسانی که برای جابجایی بسته مناسب نیستند، این نادر است، اما بیشتر با آسیب های جدی به آرنج، مانند شکستگی استخوان اولنار با جدا شدن و جابجایی همراه است.(2) دررفتگی آرنج همراه با شکستگی های ناشی از اپیکوندیل داخلیاستخوان بازوهنگامی که دررفتگی آرنج تنظیم مجدد می شود، اما اپی کندیل داخلی استخوان بازو هنوز تنظیم نشده است، باید جراحی برای تنظیم مجدد اپی کندیل داخلی یا فیکساسیون داخلی انجام شود.(3) دررفتگی آرنج قدیمی، برای آزمایشی مناسب نیست (iii) دررفتگی های قدیمی آرنج که برای جااندازی بسته مناسب نیستند: (iv) دررفتگی های معمولی خاص.

جابجایی باز: بی حسی شبکه بازویی، برش طولی پشت آرنج، قرار گرفتن در معرض اپی کندیل داخلی استخوان بازو و محافظت از عصب اولنار.یک برش زبانی برای تاندون سه سر بازو ایجاد می شود.پس از افشای مفصل آرنج، بافت نرم اطراف و بافت اسکار لایه برداری می شود تا هماتوم، گرانولاسیون و اسکار از حفره مفصل برداشته شود.انتهای استخوانی مفصل شناسایی و تغییر مکان می دهد.بافت های اطراف مفصل بخیه می شوند.برای جلوگیری از دررفتگی مجدد یک سنجاق از منقار شاهین تا انتهای پایین استخوان بازو قرار داده می شود و پس از 1 تا 2 هفته خارج می شود.

آرتروپلاستی: بیشتر برای دررفتگی های قدیمی مفصل آرنج در جایی که سطح غضروف از بین رفته است یا جایی که مفصل پس از آسیب به آرنج سفت شده است استفاده می شود.تحت بی حسی شبکه بازویی، یک برش آرنج خلفی ایجاد می شود، تاندون سه سر برش داده می شود و انتهای استخوانی مفصل آرنج نمایان می شود.انتهای تحتانی استخوان بازو برداشته می شود، بخشی از کندیل های داخلی و جانبی استخوان بازو حفظ می شود، نوک برآمدگی اولنار و بخشی از استخوان پشتی برداشته می شود و نوک پروسه منقاری نیز کوچکتر بریده می شود. حفظ سطح غضروف مفصلیسر رادیال در صورتی که بر حرکت مفصل تاثیری نداشته باشد برداشته نمی شود، در غیر این صورت سر رادیال برداشته می شود.اگر شکاف مفصل جدید باریک باشد، قسمت مرکزی استخوان بازو تحتانی ممکن است 0.5 سانتی متر برداشته شود تا شکاف به سمت راست ایجاد شود.فاصله ایده آل شکاف باید 1 تا 1.5 سانتی متر باشد.

پیشگیری از دررفتگی آرنج

ضمناً باید توجه داشت که بیماران مبتلا به دررفتگی مفاصل باید زودتر مفاصل خود را حرکت داده و فعالیت های اکستنشن و فلکشن و چرخش ساعد و یا مکمل فیزیوتراپی را پس از رهاسازی انجام دهند.تثبیت، اما کشیدن بیش از حد شدید مستعد ابتلا به میوزیت استخوانی در اطراف مفصل آرنج است.

 

مخاطب:

یویو

واتساپ: +8615682071283

Email：liuyaoyao@medtechcah.com