نتیجه درمان بستگی به تغییر مجدد آناتومیکی بلوک شکستگی ، تثبیت شدید شکستگی ، حفظ پوشش بافت نرم خوب و ورزش اولیه دارد.
تشبیه
درهومروس دیستالبه یک ستون داخلی و یک ستون جانبی تقسیم می شود (شکل 1).
شکل 1 humerus دیستال از یک ستون داخلی و جانبی تشکیل شده است
ستون داخلی شامل قسمت داخلی اپی فیز هومرال ، اپیکوندیل داخلی هومروس و کندیل هومرال داخلی از جمله سرلشکر هومرال است.
ستون جانبی که شامل قسمت جانبی اپی فیز هومرال ، اپیکوندیل خارجی هومروس و کندیل خارجی هومروس از جمله غده هومرال است.
بین دو ستون جانبی ، فسیل کرونوئید قدامی و فسیل هومرال خلفی قرار دارد.
مکانیزم آسیب
شکستگی های سوپراکوندیلار از humerus اغلب در اثر سقوط از مکان های مرتفع ایجاد می شود.
بیماران جوانتر مبتلا به شکستگی داخل مفصلی اغلب در اثر صدمات شدید با انرژی زیاد ایجاد می شوند ، اما بیماران مسن می توانند شکستگی های داخل مفصلی از صدمات شدید با انرژی کم به دلیل پوکی استخوان داشته باشند.
تایپ کردن
(الف) شکستگی های سوپراکوندیلار ، شکستگی های کندیل و شکستگی های بین لایه ای وجود دارد.
(ب) شکستگی های supracondylar از humerus: سایت شکستگی در بالای فسیل شاهین واقع شده است.
ج) شکستگی Condylar Humeral: سایت شکستگی در فسیل شاهین واقع شده است.
(د) شکستگی intercondylar از humerus: محل شکستگی بین دو کاندوم دیستال هومروس قرار دارد.
شکل 2 تایپ کردن AO
تایپ شکستگی هومر (شکل 2)
نوع A: شکستگی های خارج از مفصلی.
نوع B: شکستگی شامل سطح مفصلی (شکستگی تک ستونی).
نوع C: جداسازی کامل از سطح مفصلی از هومروس دیستال از ساقه هومرال (شکستگی bicolumnar).
هر نوع بیشتر با توجه به میزان کمبود شکستگی ، به 3 زیرگروه تقسیم می شود ، (3 ~ 3 زیرگروه با افزایش میزان کمبود در آن ترتیب).
شکل 3 تایپ Riseborough-Radin
تایپ کردن Riseborough-Radin از شکستگی های بین لایه ای از humerus (همه نوع شامل قسمت سوپراکوندیلار humerus است)
نوع I: شکستگی بدون جابجایی بین غده هومرال و تالوس.
نوع دوم: شکستگی بین لایه ای از humerus با جابجایی جرم شکستگی کندیل بدون ناهنجاری چرخشی.
نوع III: شکستگی بین لایه ای از humerus با جابجایی قطعه شکستگی کندیل با ناهنجاری چرخشی.
نوع IV: شکستگی شدید و شدید سطح مفصلی یک یا هر دو کانال (شکل 3).
شکل 4 شکستگی هومر توبرولیت
شکل 5 مرحله شکستگی غده هومرال
شکستگی غده هومرال: آسیب برشی هومروس دیستال
نوع I: شکستگی کل غده هومرال از جمله لبه جانبی تالوس هومرال (شکستگی هان-استینتال) (شکل 4).
نوع دوم: شکستگی زیر قضایی غضروف مفصلی از غده هومرال (شکستگی کوچر-لورنز).
نوع III: شکستگی کمیته غده هومر (شکل 5).
درمان غیر جراحی
روشهای درمانی غیر عملیاتی برای شکستگی های هومرال دیستال نقش محدودی دارند. هدف از درمان غیر عملیاتی: حرکت زودهنگام مفصل برای جلوگیری از سفتی مفصل. بیماران سالخورده ، که بیشتر از بیماری های مختلفی رنج می برند ، باید با یک روش ساده برای پاشیدن مفصل آرنج در 60 درجه انعطاف پذیری به مدت 2-3 هفته درمان شوند و به دنبال آن فعالیت نوری انجام شود.
درمان جراحی
هدف از درمان ، بازگرداندن دامنه عملکردی بدون درد از مفصل (30 درجه از پسوند آرنج ، 130 درجه خم شدن آرنج ، 50 درجه چرخش قدامی و خلفی) است. تثبیت داخلی محکم و پایدار شکستگی امکان شروع تمرینات آرنج عملکردی پس از بهبود زخم پوست را فراهم می کند. تثبیت صفحه دوتایی هومروس دیستال شامل: تثبیت صفحه دوتایی جانبی داخلی و خلفی ، یاداخلی و جانبیتثبیت دو صفحه.
روش جراحی
(الف) بیمار در حالت جانبی به سمت بالا با یک آستر قرار داده شده در زیر اندام آسیب دیده قرار می گیرد.
شناسایی و محافظت از اعصاب میانه و شعاعی در حین عمل.
آرنج خلفی می تواند دسترسی جراحی را گسترش دهد: استئوتومی اولنار شاهین یا انقباض سه قلو برای افشای شکستگی های مفصلی عمیق
استئوتومی اولنار Hawkeye: قرار گرفتن در معرض کافی ، به ویژه برای شکستگی های کم نظیر سطح مفصلی. با این حال ، شکستگی غیر اتحادیه اغلب در محل پوکی استخوان رخ می دهد. میزان غیر اتحادیه شکستگی با بهبود پوکی استخوان Ulnar Hawk (استئوتومی شاه ماهی) و سیم باند ترانستری یا تثبیت صفحه به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
قرار گرفتن در معرض انقباض Triceps می تواند در مورد شکستگی های بلوک Trifold Distal Humeral با کمیته مشترک اعمال شود و قرار گرفتن در معرض گسترش اسلاید هومرال می تواند نوک هاوک اولنار را در حدود 1 سانتی متر قطع و در معرض دید خود قرار دهد.
مشخص شده است که بسته به نوع شکستگی که در آن صفحات قرار دارد ، می توان دو صفحه را به صورت متعامد یا به صورت موازی قرار داد.
شکستگی های سطحی مفصلی باید به یک سطح مفصلی مسطح بازگردانده و به ساقه هومرال ثابت شود.
شکل 6 تثبیت داخلی بعد از عمل شکستگی آرنج
تثبیت موقت بلوک شکستگی با استفاده از سیم k انجام شد ، پس از آن صفحه فشرده سازی قدرت 3.5 میلی متر به شکل صفحه مطابق شکل پشت ستون جانبی هومروس دیستال ، به شکل صفحه برش داده شد ، و شکل 6) به شکل ستون میانی برش داده شد ، به طوری که هر دو قسمت از قسمت Simpling Simpling Perge Simpling Palg Palk Simpling (Palled Simpling Simpling Simpling Palep Palg Palk Simpling (Palled Simpling Simpling).
مراقب باشید که قطعه شکستگی سطح مفصلی را با پیچ های قشر مغز تمام رشته با فشار از طرف داخلی به سمت جانبی برطرف نکنید.
سایت مهاجرت هزاران اپی فیز-هومروس برای جلوگیری از عدم اتحاد شکستگی مهم است.
پر کردن پیوند استخوان در محل نقص استخوان ، استفاده از پیوندهای استخوان آهن ایلیاک برای پر کردن نقص شکستگی فشرده سازی: ستون داخلی ، سطح مفصلی و ستون جانبی ، پیوند استخوان کنده به طرف با پریوستوز دست نخورده و نقص استخوان فشرده سازی در اپیفیز.
نکات کلیدی تثبیت را به خاطر بسپارید.
تثبیت قطعه شکستگی دیستال با تعداد زیادیپیچدر صورت امکان
تثبیت هرچه بیشتر قطعات شکستگی قطعه ای با پیچ هایی که از نظر پزشکی به جانبی می روند.
صفحات فولادی باید در قسمتهای داخلی و جانبی هومروس دیستال قرار بگیرند.
گزینه های درمانی: آرتروپلاستی آرنج کل
برای بیماران مبتلا به شکستگی شدید یا پوکی استخوان ، آرتروپلاستی آرنج می تواند حرکت مفصل آرنج و عملکرد دست را پس از بیماران کمتر خواستار بازگرداند. تکنیک جراحی مشابه آرتروپلاستی کل برای تغییرات دژنراتیو مفصل آرنج است.
(1) استفاده از پروتز از نوع ساقه طولانی برای جلوگیری از پسوند شکستگی پروگزیمال.
(2) خلاصه عملیات جراحی.
(الف) این روش با استفاده از یک روش آرنج خلفی انجام می شود ، با مراحل مشابه با استفاده از برش های شکستگی هومرال دیستال و تثبیت داخلی (ORIF).
قدردانی عصب اولنار.
دسترسی به هر دو طرف سه سر برای از بین بردن استخوان تکه تکه شده (نکته اصلی: توقف سه سر در سایت اولنار هاوک را قطع نکنید).
کل humerus دیستال از جمله Fossa Hawk می تواند برداشته شود و پروتز نصب شود ، که در صورت برداشتن I تا 2 سانتی متر اضافی ، هیچ دنباله قابل توجهی باقی نمی گذارد
تنظیم تنش ذاتی عضله سه سر در هنگام اتمام پروتز هومرال پس از برداشتن کندیل هومرال.
برداشتن نوک برجسته اولنار پروگزیمال برای دسترسی بهتر به قرار گرفتن در معرض و نصب مؤلفه پروتز اولنار (شکل 7).
شکل 7 آرتروپلاستی آرنج
مراقبت بعد از عمل
پس از بهبود زخم پوست بیمار ، باید بعد از عمل از جنبه خلفی مفصل آرنج برداشته شود و تمرینات عملکردی فعال با کمک شروع شود. مفصل آرنج باید برای مدت زمان طولانی پس از تعویض کامل مفصل برای ترویج بهبود زخم پوست ثابت شود (مفصل آرنج می تواند به مدت 2 هفته پس از عمل در حالت مستقیم ثابت شود تا به عملکرد بهتر پسوند کمک کند). یک اسپلینت ثابت قابل جابجایی در حال حاضر معمولاً از نظر بالینی برای تسهیل دامنه تمرینات حرکتی در هنگام استفاده از آن به طور مکرر برای محافظت بهتر از اندام آسیب دیده استفاده می شود. ورزش عملکردی فعال معمولاً 6-8 هفته پس از بهبود زخم پوست آغاز می شود.
مراقبت بعد از عمل
پس از بهبود زخم پوست بیمار ، باید بعد از عمل از جنبه خلفی مفصل آرنج برداشته شود و تمرینات عملکردی فعال با کمک شروع شود. مفصل آرنج باید برای مدت زمان طولانی پس از تعویض کامل مفصل برای ترویج بهبود زخم پوست ثابت شود (مفصل آرنج می تواند به مدت 2 هفته پس از عمل در حالت مستقیم ثابت شود تا به عملکرد بهتر پسوند کمک کند). یک اسپلینت ثابت قابل جابجایی در حال حاضر معمولاً از نظر بالینی برای تسهیل دامنه تمرینات حرکتی در هنگام استفاده از آن به طور مکرر برای محافظت بهتر از اندام آسیب دیده استفاده می شود. ورزش عملکردی فعال معمولاً 6-8 هفته پس از بهبود زخم پوست آغاز می شود.
زمان پست: دسامبر 03-2022