بنر

پروتزهای کامل مفصل زانو بر اساس ویژگی‌های طراحی مختلف به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند.

۱. بر اساس اینکه آیا رباط صلیبی خلفی حفظ شده است یا خیر

بسته به اینکه آیا رباط صلیبی خلفی حفظ شده است یا خیر، پروتز اولیه مصنوعی تعویض زانو را می‌توان به تعویض رباط صلیبی خلفی (Posterior Stabilized, PS) و حفظ رباط صلیبی خلفی (Cruiate Retention, CR) تقسیم کرد. در سال‌های اخیر، صفحه تیبیای این دو نوع پروتز با درجات مختلفی از انطباق و عرض ستون مرکزی، بسته به پایداری مفصل، عملکرد رباط و نظر جراح، طراحی شده‌اند تا پایداری مفصل و عملکرد سینماتیکی بهبود یابد.

۱
۲

(1) ویژگی‌های پروتزهای CR و PS:

پروتز CR رباط صلیبی خلفی را حفظ می‌کند.مفصل زانوو تعداد مراحل جراحی را کاهش می‌دهد؛ از برداشتن بیشتر کندیل فمور جلوگیری می‌کند و توده استخوانی را حفظ می‌کند؛ از لحاظ تئوری، می‌تواند پایداری خم شدن را افزایش دهد، جابجایی قدامی متناقض را کاهش دهد و غلتیدن به عقب را محقق کند. به حفظ حس عمقی کمک می‌کند.

پروتز PS از یک ساختار ستون بادامکی برای جایگزینی عملکرد صلیب خلفی در طراحی استفاده می‌کند، به طوری که پروتز فمورال می‌تواند در طول فعالیت‌های خمشی به عقب چرخانده شود. در طول عمل،اینترکوندیلار فموراستئوتومی لازم است. به دلیل برداشتن رباط صلیبی خلفی، شکاف خم شدن بزرگتر است، مانور خلفی آسان است و تعادل رباط ساده‌تر و سرراست‌تر است.

۳

(2) موارد استفاده نسبی پروتزهای CR و PS:

اکثر بیمارانی که تحت عمل آرتروپلاستی کامل اولیه زانو قرار می‌گیرند، می‌توانند از پروتز CR یا پروتز PS استفاده کنند و انتخاب پروتز عمدتاً به وضعیت بیمار و تجربه پزشک بستگی دارد. با این حال، پروتز CR برای بیمارانی که عملکرد رباط صلیبی خلفی نسبتاً طبیعی، هیپرپلازی مفصلی نسبتاً خفیف و بدشکلی مفصلی کمتر شدید دارند، مناسب‌تر است. پروتزهای PS را می‌توان به طور گسترده در اکثر تعویض‌های کامل اولیه زانو، از جمله بیمارانی که هیپرپلازی و بدشکلی شدید دارند، استفاده کرد. در بیمارانی که پوکی استخوان شدید یا نقص استخوانی دارند، ممکن است به میله‌های افزایش طول داخل کانالی و اختلال عملکرد رباط جانبی نیاز باشد. از فاصله‌دهنده‌های محدودکننده استفاده کنید.

۲. پروتز با پلتفرم ثابت و پلتفرم متحرک

مصنوعیپروتز مفصل زانوبر اساس روش اتصال واشر پلی‌اتیلنی و سینی فلزی تیبیا، می‌توان آن را به دو نوع ثابت و متحرک تقسیم کرد. پروتز ثابت یک جزء پلی‌اتیلنی است که توسط یک مکانیسم قفل به صفحه تیبیا متصل می‌شود. جزء پلی‌اتیلنی پروتز متحرک می‌تواند روی صفحه تیبیا حرکت کند. جداکننده پلی‌اتیلنی علاوه بر تشکیل یک مفصل متحرک با پروتز فمور، امکان حرکت تا حدی بین صفحه تیبیا و صفحه تیبیا را نیز فراهم می‌کند.

واشر پروتز پلتفرم ثابت روی براکت فلزی قفل شده است که محکم و قابل اعتماد است و کاربرد گسترده‌تری دارد. هندسه‌ی فاصله‌دهنده‌های تثبیت ممکن است از سازنده‌ای به سازنده‌ی دیگر بسیار متفاوت باشد تا با پروتز فمورال منحصر به فرد آنها مطابقت داشته باشد و سینماتیک مورد نظر را بهبود بخشد. همچنین در صورت لزوم می‌توان به راحتی آن را به یک شیم محدودکننده تغییر داد.

۴
۵

زمان ارسال: 10 سپتامبر 2022