شکستگی دیستال رادیوس یکی از شایع‌ترین آسیب‌های مفصلی در عمل بالینی است که می‌توان آن را به خفیف و شدید تقسیم کرد. برای شکستگی‌های خفیف بدون جابجایی، می‌توان از تثبیت ساده و تمرینات مناسب برای بهبودی استفاده کرد؛ با این حال، برای شکستگی‌های با جابجایی شدید، باید از جااندازی دستی، تثبیت با آتل یا گچ استفاده کرد؛ برای شکستگی‌هایی با آسیب آشکار و شدید به سطح مفصلی، درمان جراحی مورد نیاز است.
قسمت ۰۱
چرا استخوان رادیوس دیستال مستعد شکستگی است؟
از آنجایی که انتهای دیستال رادیوس نقطه گذار بین استخوان اسفنجی و استخوان متراکم است، نسبتاً ضعیف است. وقتی بیمار زمین می‌خورد و زمین را لمس می‌کند و نیرو به بازو منتقل می‌شود، انتهای دیستال رادیوس به نقطه‌ای تبدیل می‌شود که بیشترین تمرکز تنش در آن رخ می‌دهد و منجر به شکستگی می‌شود. این نوع شکستگی بیشتر در کودکان رخ می‌دهد، زیرا استخوان‌های کودکان نسبتاً کوچک هستند و به اندازه کافی قوی نیستند.
وقتی مچ دست در حالت کشیده آسیب ببیند و کف دست آسیب ببیند و بشکند، به آن شکستگی امتداد یافته دیستال رادیوس (Colles) می‌گویند و بیش از 70٪ از آنها از این نوع هستند. وقتی مچ دست در حالت خمیده آسیب ببیند و پشت دست آسیب ببیند، به آن شکستگی خم شده دیستال رادیوس (Smith) می‌گویند. برخی از بدشکلی‌های معمول مچ دست پس از شکستگی‌های دیستال رادیوس، مانند بدشکلی "چنگال نقره‌ای"، بدشکلی "سرنیزه‌ای" و غیره، مستعد بروز هستند.
قسمت ۰۲
شکستگی‌های دیستال رادیوس چگونه درمان می‌شوند؟
۱. جااندازی دستی + تثبیت با چسب زخم + کاربرد منحصر به فرد پماد طب سنتی چینی هونگهویی
برای اکثر شکستگی‌های دیستال رادیوس، نتایج رضایت‌بخشی را می‌توان از طریق جااندازی دقیق دستی + تثبیت با گچ + استفاده از طب سنتی چینی به دست آورد.
جراحان ارتوپد باید پس از جااندازی، بسته به انواع مختلف شکستگی، موقعیت‌های مختلفی را برای تثبیت در نظر بگیرند: به طور کلی، شکستگی‌های کالس (شکستگی دیستال رادیوس از نوع اکستانسیون) باید در زاویه ۵ تا ۱۵ درجه خمیدگی کف دست و حداکثر انحراف اولنار تثبیت شوند؛ اسمیت. شکستگی (شکستگی دیستال رادیوس از نوع فلکسیون) در حالت سوپیناسیون ساعد و دورسی فلکسیون مچ ثابت شد. شکستگی بارتون پشتی (شکستگی سطح مفصلی دیستال رادیوس با دررفتگی مچ دست) در حالت دورسی فلکسیون مفصل مچ و پروناسیون ساعد ثابت شد و تثبیت شکستگی بارتون ولار در حالت کفی فلکسیون مفصل مچ و سوپیناسیون ساعد بود. به طور دوره‌ای DR را بررسی کنید تا محل شکستگی را بفهمید و سفتی بندهای آتل کوچک را به موقع تنظیم کنید تا تثبیت مؤثر آتل کوچک حفظ شود.
۲. تثبیت با سوزن از راه پوست
برای برخی از بیماران با پایداری ضعیف، تثبیت ساده با گچ نمی‌تواند به طور موثر موقعیت شکستگی را حفظ کند و معمولاً از تثبیت سوزنی از راه پوست استفاده می‌شود. این طرح درمانی می‌تواند به عنوان یک روش تثبیت خارجی جداگانه مورد استفاده قرار گیرد و می‌تواند در ترکیب با گچ یا براکت‌های تثبیت خارجی استفاده شود که پایداری انتهای شکسته را در صورت ترومای محدود تا حد زیادی افزایش می‌دهد و دارای ویژگی‌های عمل ساده، برداشتن آسان و تأثیر کمتر بر عملکرد اندام آسیب دیده بیمار است.
۳. سایر گزینه‌های درمانی، مانند جااندازی باز، تثبیت داخلی با پلاک و غیره.
این نوع طرح می‌تواند برای بیمارانی با انواع شکستگی پیچیده و نیازهای عملکردی بالا مورد استفاده قرار گیرد. اصول درمان شامل جااندازی آناتومیک شکستگی‌ها، حمایت و تثبیت قطعات استخوانی جابجا شده، پیوند استخوان در نقص‌های استخوانی و کمک‌های اولیه است. فعالیت‌های عملکردی برای بازیابی وضعیت عملکردی قبل از آسیب در اسرع وقت.
به طور کلی، برای اکثر قریب به اتفاق شکستگی‌های دیستال رادیوس، بیمارستان ما روش‌های درمانی محافظه‌کارانه‌ای مانند جااندازی دستی + تثبیت با گچ + کاربرد گچ منحصر به فرد طب سنتی چینی هونگهویی و غیره را اتخاذ می‌کند که می‌تواند به نتایج خوبی منجر شود.
قسمت ۳
اقدامات احتیاطی پس از جااندازی شکستگی دیستال رادیوس:
الف) هنگام فیکس کردن شکستگی‌های انتهای دیستال رادیوس به میزان سفتی آن توجه کنید. میزان فیکساسیون باید مناسب باشد، نه خیلی سفت و نه خیلی شل. اگر خیلی سفت فیکس شود، بر خونرسانی به انتهای دیستال تأثیر می‌گذارد که ممکن است منجر به ایسکمی شدید انتهای دیستال شود. اگر فیکساسیون خیلی شل باشد و نتواند فیکساسیون را انجام دهد، ممکن است دوباره جابجایی استخوان رخ دهد.
ب. در طول دوره تثبیت شکستگی، لازم نیست فعالیت‌ها به طور کامل متوقف شوند، بلکه باید به ورزش مناسب نیز توجه شود. پس از مدتی که شکستگی بی‌حرکت شد، باید برخی حرکات اساسی مچ دست اضافه شود. بیماران باید هر روز تمرین کنند تا از تأثیر ورزش اطمینان حاصل شود. علاوه بر این، برای بیمارانی که از فیکسچر استفاده می‌کنند، می‌توان میزان سفتی فیکسچرها را با توجه به شدت ورزش تنظیم کرد.
ج. پس از ثابت شدن شکستگی دیستال رادیوس، به حس اندام‌های دیستال و رنگ پوست توجه کنید. اگر اندام‌های دیستال در ناحیه ثابت شده بیمار سرد و سیانوتیک شوند، حس بدتر شود و فعالیت‌ها به شدت محدود شوند، لازم است در نظر گرفته شود که آیا این مشکل ناشی از محکم بستن بیش از حد استخوان است یا خیر، و لازم است به موقع برای تنظیم به بیمارستان مراجعه شود.
زمان ارسال: ۲۳ دسامبر ۲۰۲۲
