شکستگی‌های پلاتوی تیبیا همراه با شکستگی‌های شفت تیبیا در همان طرف، معمولاً در آسیب‌های پرانرژی دیده می‌شوند و ۵۴٪ آنها شکستگی‌های باز هستند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که ۸.۴٪ از شکستگی‌های پلاتوی تیبیا با شکستگی‌های همزمان شفت تیبیا مرتبط هستند، در حالی که ۳.۲٪ از بیماران شکستگی شفت تیبیا، شکستگی‌های همزمان فلاتوی تیبیا را نیز دارند. بدیهی است که ترکیب شکستگی‌های پلاتوی تیبیا و شفت تیبیا در همان طرف، غیرمعمول نیست.
با توجه به ماهیت پرانرژی چنین آسیب‌هایی، اغلب آسیب شدید بافت نرم وجود دارد. در تئوری، سیستم پیچ و پلاک در تثبیت داخلی شکستگی‌های پلاتو مزایایی دارد، اما اینکه آیا بافت نرم محلی می‌تواند تثبیت داخلی با سیستم پیچ و پلاک را تحمل کند نیز یک ملاحظه بالینی است. بنابراین، در حال حاضر دو گزینه رایج برای تثبیت داخلی شکستگی‌های پلاتو تیبیا همراه با شکستگی‌های شفت تیبیا وجود دارد:
۱. تکنیک MIPPO (استئوسنتز کم تهاجمی استخوان با صفحه) با یک صفحه بلند؛
۲. میخ داخل استخوانی + پیچ پلاتو.
هر دو گزینه در مقالات علمی گزارش شده‌اند، اما در حال حاضر هیچ اجماعی در مورد اینکه کدام یک از نظر سرعت بهبود شکستگی، زمان بهبود شکستگی، تراز اندام تحتانی و عوارض، برتر یا پایین‌تر است، وجود ندارد. برای پرداختن به این موضوع، محققان یک بیمارستان دانشگاهی کره‌ای یک مطالعه مقایسه‌ای انجام دادند.
این مطالعه شامل ۴۸ بیمار مبتلا به شکستگی پلاتوی تیبیا همراه با شکستگی تنه تیبیا بود. در میان آنها، ۳۵ مورد با تکنیک MIPPO، با قرار دادن جانبی یک صفحه فولادی برای تثبیت، و ۱۳ مورد با پیچ‌های پلاتوی همراه با رویکرد اینفرا پاتلار برای تثبیت میخ داخل استخوانی درمان شدند.
▲ مورد ۱: تثبیت داخلی با صفحه فولادی جانبی MIPPO. یک مرد ۴۲ ساله که در یک تصادف رانندگی دچار شکستگی باز تنه تیبیا (نوع Gustilo II) و شکستگی فشاری همزمان صفحه داخلی تیبیا (نوع Schatzker IV) شده بود، مراجعه کرد.
▲ مورد ۲: پیچ پلاتوی تیبیا + میخ داخل استخوانی سوپراپاتلار. یک مرد ۳۱ ساله که در یک تصادف رانندگی دچار شکستگی باز تنه تیبیا (نوع Gustilo IIIa) و شکستگی همزمان پلاتوی جانبی تیبیا (نوع Schatzker I) شده بود، مراجعه کرد. پس از دبریدمان زخم و درمان زخم با فشار منفی (VSD)، محل زخم پیوند پوست شد. دو پیچ ۶.۵ میلی‌متری برای جااندازی و تثبیت پلاتو استفاده شد و پس از آن میخ داخل استخوانی تنه تیبیا از طریق رویکرد سوپراپاتلار تثبیت شد.
نتایج نشان می‌دهد که از نظر زمان بهبود شکستگی، سرعت بهبود شکستگی، هم‌ترازی اندام تحتانی و عوارض، تفاوت آماری معنی‌داری بین دو رویکرد جراحی وجود ندارد.
مشابه ترکیب شکستگی‌های تنه استخوان تیبیا با شکستگی‌های مفصل مچ پا یا شکستگی‌های تنه استخوان ران با شکستگی‌های گردن استخوان ران، شکستگی‌های تنه استخوان تیبیا ناشی از انرژی بالا نیز می‌تواند منجر به آسیب در مفصل زانوی مجاور شود. در عمل بالینی، جلوگیری از تشخیص اشتباه، نگرانی اصلی در تشخیص و درمان است. علاوه بر این، در انتخاب روش‌های تثبیت، اگرچه تحقیقات فعلی نشان می‌دهد که تفاوت‌های قابل توجهی وجود ندارد، اما هنوز چندین نکته باید در نظر گرفته شود:
۱. در موارد شکستگی‌های خرد شده‌ی صفحه تیبیا که تثبیت ساده با پیچ چالش برانگیز است، ممکن است اولویت به استفاده از یک صفحه بلند با تثبیت MIPPO داده شود تا صفحه تیبیا به طور مناسب تثبیت شود و هماهنگی سطح مفصل و هم‌ترازی اندام تحتانی بازیابی شود.
۲. در موارد شکستگی‌های ساده‌ی پلاتوی تیبیا، تحت برش‌های کم‌تهاجمی، می‌توان جااندازی مؤثر و تثبیت پیچ را انجام داد. در چنین مواردی، اولویت ممکن است به تثبیت پیچ و به دنبال آن تثبیت شفت تیبیا با میخ داخل استخوانی سوپراپاتلار داده شود.
زمان ارسال: 9 مارس 2024
